|
|
Ik -zei ons vader- ik heb nog Busken Huet gekend
de woorden gleden als koffie
uit een omgevallen kopje over tafel
olie-achtig gitzwart
zonder suiker
Laat hem-zei moeder- hij is niet goed
wij gebaarden dat wij het niet hoorden
maar onze oren waren vol van zijn woorden
en straks zouden wij het aan de meester
vertellen blijven vertellen
tot hij ons verhoorde
-Ons vader heeft nog Busken Huet gekend-
Wat kon het ons schelen dat hij
ons niet geloofde, zuchtte en zijn kop schudde
wij waren tenminste niet zoals die onnozele kudde
van wie de vader boekhouder was of klerk
of postzegelverzamelaar of oplichter
nee onze pa was dichter
En als wij onze boekentassen vulden
met schriften latten passers en linialen
stapelde zich traag plankje voor plankje
de vreugde op in potjes en flesjes
die wij nummerden van één tot honderd
en soms ruilden
twee potjes voor een flesje
waarop stond
-Ons vader heeft nog Busken Huet gekend-
|
|
|
Reactie gegeven door milou - 22:06 22-04-2012 |
|
|
|
Het gedicht is geschreven vanuit de fantasiewereld van twee kinderen. Zij zeggen dingen die voor andere gezinnen niet zo prettig zijn. Ik zie niet in dat de lezer zich hierdoor moet aangesproken voelen. Zij willen zich van alles en iedereen onderscheiden die 'normaal' is, de 'kudde' in hun ogen. Hiertoe rekenen zij in hun bizarre kinderlogica postzegelverzamelaars en oplichters.
Dit gedicht is alles behalve autobiografisch, gaat dus niet over mijn vader. Ik heb wel dergelijke toestanden gekend in mijn jeugd, en ze zijn levendig in mijn herinnering blijven hangen.
Geen kind zal op school zeggen mijn vader is een oplichter, maar kinderen horen ook veel vertellen. Zo hoorde ik in mijn jeugd zeggen in de familie dat een advocaat een professioneel leugenaar was, en een homeopaat een oplichter, of kwakzalver. Dat dit in een gedicht wordt verwerkt betekent niet dat de auteur zich akkoord verklaard met dergelijke uitspraken en fantasieën. Als ik een roman schrijf over een moordenaar, ben ik daarom nog niet akkoord met wat hij allemaal vertelt om b.v.b. zijn moord goed te praten. Het is literatuur en geen proeve van realiteit.
Persoonlijk vind ik het niet erg als een literator mij confronteert met dingen waar ik niet achter sta. Het is fictie.
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 21:48 22-04-2012 |
|
|
|
Ik ben ook zo'n sullig, dom of imbeciel kind want mijn vader was geen dichter, ook geen oplichter maar opzichter.
Ik vind het een mooi gedicht Milou, die oude kritikaster incluis maar die regels over de kudde irriteren me.
Postzegelverzamelaar en oplichter zijn geen beroepen en ik geloof niet dat een kind op school zoiets roept van: Mijn vader is een oplichter!
groet,
Hanny
|
|
Reactie gegeven door milou - 16:06 22-04-2012 |
|
|
|
88, bedankt voor je commentaar, en ook voor de herinneringen die het wakker maakte. Daar ben ik blij mee.
Stanislaus, jij ook bedankt voor het plaatsen van Busken Huet + appreciatie
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door milou - 16:03 22-04-2012 |
|
|
|
Het laatste beeld van die potjes en flesjes is een kinderlijke fantasie van jongetjes die denken dat ze alles kunnen opbergen en nummeren ook iets zo vluchtig als geluk.
Dan kunnen ze ook flesjes geluk ruilen.
Hartelijk bedankt voor je warme kritiek.
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door milou - 16:00 22-04-2012 |
|
|
|
Bedankt voor appreciatie en commentaar.
Ja, Marion een literaire verwijzing zo nu en dan, brengt een tekst op smaak ;)
hartelijke bedankt
milou
|
|
Reactie gegeven door milou - 15:58 22-04-2012 |
|
|
|
Over dwangrijm: ik laat mij inderdaad soms verleiden tot een rijm in een vrij vers omdat het m.i. de tekst opvrolijkt, minder dof laat klinken dan zonder rijm. Dat is een keuze. Sommigen beleven dat als te makkelijk, of juist als onnatuurlijk, maar ik ben er nu eenmaal dol op.
Over het niet mooi afbreken van de zinnen: ja, dat moet nog bekeken worden. Dat gedicht staat nog op de werf, en vraagt nog op een vaste hand ter afwerking.
Hartelijke dank.
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door niet stoer - 15:34 22-04-2012 |
|
|
|
indrukwekkende tekst, hoewel de tekst niet helemaal in balans lijkt te zijn, het begin is sterker dan het midden, het einde komt in de buurt van het begin. soms heb ik het idee dat je de zinnen niet helemaal mooi afgebroken hebt, verder proef ik een beetje dwangrijm, het is beter als je niet echt door hebt dat er gerijmd wordt.
|
|
Reactie gegeven door ArjenL - 09:27 22-04-2012 |
|
|
|
Die potjes en flesjes zijn wel intrigerend, hele trotse flesjes zijn het!
Maar die koffie hee, wat een beeld, wat een wereld op zich, en wat een manier om een lezer, zo, bam, het gedicht in te trekken! Heel graag gelezen :)
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 09:21 22-04-2012 |
|
|
|
Herinnering aan literatuur, die beklijft op een etiket. Mooi!
|
|
Reactie gegeven door Stanislaus - 08:30 22-04-2012 |
|
|
|
Het land van Rembrandt. Mooi manier om te laten blijken dat je van literatuur en dichters houdt. Busken Huet uit de de vorige eeuw van een vorige eeuw.
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 00:57 22-04-2012 |
|
|
|
Met genoegen gelezen. Alleen het laatste
couplet werkt bij mij niet. Ik snap
het maar half en voor zover ik het snap
doet het mij gekunsteld aan.
In Noordwijks dialect gezegd: 't is een keune
tekst voor de rest.
Abel
|
|
Reactie gegeven door 88 - 15:25 21-04-2012 |
|
|
|
grappig dat je dit schrijft, ik werd vroeger weleens gepest, mijn vader was kunstenaar en dat kon je ook zien, ik niet, want ik wist niet beter, maar de schoolkinderen wel.
Hun papa`s waren melkboer, postbode, of winkelier, ambtenaar, maar mijn vader niet, mijn vader had penselen, en terpentine, olie, tubetjes verf en altijd klassieke muziek om hem heen als hij schilderde en meefloot als een nachtegaaltje, wanneer hij naar buiten ging deed hij een blauw kalotje op zijn hoofd met een soort knoopje bovenop :)
de kinderen zeiden dan neh neh neh..dat is de vader van 88 neh neh neh.. en dat ging door op het schoolplein..oh jeugdtrauma haha..
Later vroegen mijn vrienden, komt je vader ook als je jarig bent,het is zo`n interessante man, sja.. dat kon hij wel, mensen boeien ...
dit gedicht doet me hier opeens aan denken
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|