 |
| Chatfant - 15:41 16-04-2012 |
|
|
De ouders zijn gestorven,
de kuikens uitgevlogen,
het veilig nest zo leeg;
Niets wat meer dringend moet,
nooit ging het ooit zo goed.
Wat doet er nu nog toe?
De zon schijnt en
de prunus bloeit:
misschien is thans het enig doel
te oogsten van de schoonheid
te leven en genieten
en hoef ik niet te zorgen,
dus neem nu maar die ruimte
en laat de boel de boel.
Die leegte leert te leven,
tijd om te lanterfanten;
waar anderen hard rennen,
zoek ik de stilte op,
proberend weg te dringen
dat ik me schuldig voel.
|
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 08:58 17-04-2012 |
|
|
|
Het is eerst wennen aan een leeg nest. Geniet van deze periode.
|
|
Reactie gegeven door Chatfant - 19:32 16-04-2012 |
|
|
|
Nee, heb de afgelopen jaren bergen verzet en dat geeft me wel een stuk voldoening die klus geklaard te hebben, dus daar voel ik me niet schuldig over,en heb ook best een adempauze verdiend, maar wel het feit, dat ik op het moment eigenlijk op mijn lauweren zit te rusten en alleen
maar leuke dingen doe, terwijl iedereen om me heen gestresst aan het werk is.
|
|
Reactie gegeven door Chatfant - 19:15 16-04-2012 |
|
|
|
Je hebt gelijk een prunes is een gedroogde pruim en dus niet de bloesem. Ik heb het verbeterd
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 18:28 16-04-2012 |
|
|
|
Schuldig, omdat je niet meer hoeft te zorgen? Alles doet er toe. Genieten nog het meest. Er komt altijd weer een tijd dat er een beroep op je gedaan wordt om te zorgen.
Mooi gedicht.
prunes = prunus
groet,
Hanny
|
|
Reactie gegeven door milou - 17:56 16-04-2012 |
|
|
|
Bijzonder mooi, een inswinger vanaf de eerste verzen, je neemt mij mee zonder dat ik mij wil verzetten. Melodie en ritme die naar dat eindvers voeren: dat ik mij schuldig voel. Ja, waarom? Alsof schuld een gevoel of toestand is, die ons blijft begeleiden, gewoon omdat wij weten dat het allemaal anders had gekund...beter, daar komt het woord 'beter', de eeuwige schuldgever. Ik zit er helemaal in, en kan het niet 'beter' formuleren.
Bijzonder knap!
vr grt
milou
Zeer geslaagd vind ik: Wat doet het er nu nog toe? Een gevoel van berusting maar ook van wegschuiven: het maakt toch niks meer uit, wat ik ook nog doe, het is voorbij.
|
|
Reactie gegeven door niet stoer - 17:16 16-04-2012 |
|
|
|
LanterFantje,
"Voor ogen"
De ouders zijn gestorven,
het veilig nest zo leeg.
Wat doet er nu nog toe?
De zon schijnt, de prunes bloeit.
Misschien is thans het enig doel
te oogsten van de schoonheid?
Laat de boel de boel.
Met leegte leer ik leven.
Waar anderen hard rennen
zoek ik de stilte op.
Toch voel ik me schuldig.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
