 |
|
die uitbundigheid van mij
is niet meer op het mooie weer
te verhalen
ik lig al zo lang aangeschoten
door de trage salvo's van de tijd
een dode die nog spreekt en eet
de krant leest en om de dieren geeft
een mummie die in een kleine piramide
ingewikkeld ligt opgebaard
soms geeuwt soms gaapt omzwachteld
en buiten
de uitgebleekte knoken van reuzenrassen
in graaiziek woestijnzand
kolkend over weigerachtige muren
de kever heeft het ei van de tijd
met zijn gouden scharen opengebroken
en in het eerste zonlicht zie ik
verdoofd en helder
de tong van een gazelle
in mals groen
gespiegeld in haar bron
laat de oase de hemel
blauw verschieten
traag druppelt er water
dat dorstig maakt
verlangen onstilbaar
|
|
|
Reactie gegeven door milou - 16:47 28-03-2012 |
|
|
|
Geeft niet Katja. Poëzie blijft voor een groot stuk kwestie van smaak, en dus niet te beredeneren. Ik vind b.v.b. Hans Faverey na Lucebert in de naoorlogse Nederlandse poëzie de absolute top, maar mensen die ik hoog acht vinden hem maar niets....dus, er is vaak geen pijl op te trekken.
|
|
Reactie gegeven door Katja Bruning - 16:31 28-03-2012 |
|
|
|
Als ik niet wist dat het gedicht van jou was, had ik niet verder gelezen, milou.
Ik vind het te lang en te moeizaam, maar dat is natuurlijk een kwestie van smaak.
|
|
Reactie gegeven door milou - 14:44 28-03-2012 |
|
|
|
Daar moet ik nog over nadenken 88. Ik vind dat lidwoorden in gedichten hun plaats hebben en verdienen. Dat moet werkelijk geval per geval worden bekeken. Lidwoorden vertragen het gedicht en geven het soms een toon die zonder te expressionistisch wordt. Ik geef een voorbeeld:
door de trage salvo's van de tijd
of
door trage salvo's van de tijd
Die twee regels hebben een enigszins andere gevoelswaarde. Als ik 'de' laat vallen wordt het voor mij net iets te onbepaald, en ik vind dat het lidwoord nog de traagheid accentueert. Maar ook dat bekijk ik nog, bedankt!
|
|
Reactie gegeven door 88 - 13:36 28-03-2012 |
|
|
|
uit je verbeterde versie mogen ook nog heeeeel veeel van de de de de-lidwoorden geschrapt worden, dan staat ie als een huis.
xx88
|
|
re: Hanny, DrieGeetjes, Abel, |
|
Reactie gegeven door milou - 13:22 28-03-2012 |
|
|
|
Ik heb een eerste poging ondernomen om het gedicht meer tot een geheel te maken. Hanny, heb je raad zo goed mogelijk ingepast in mijn verwoording, en persoonlijk denk ik dat het er beter op geworden is.
Indien nog wenken, welkom, en in ieder geval bedankt voor de positief kritische gedetailleerde kritiek, die niet in dovemansoren gevallen is.
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 01:03 28-03-2012 |
|
|
|
Inderdaad buitelen de beelden over elkaar heen. Het lijkt wel of je drie gedichten in 1 wilde stoppen. Ik denk dat hier nog veel meer uit te halen is dan je nu al doet maar dan met minder omzwervingen. Ben het dus met de Geetjes eens. Kost een beetje tijd maar dan heb je een pracht van een ontwikkelde mummie.
Ik vind het b.v. zo jammer dat je de gazelle laat likken.
zonder het woord >likken< krijg je volgens mij een mooier beeld.
en in het eerste zonlicht
zie ik verdoofd maar helder
de tong van een gazelle bladeren
in het malse groen
Oh ja, de laatste regels:
druppels water
die weer dorstig maken
of bedoel je:
druppels, water
dat weer dorstig maakt
Zonder komma is het onduidelijk waar je naar terug verwijst.
groet,
Hanny
|
|
Reactie gegeven door milou - 23:22 27-03-2012 |
|
|
|
Helemaal akkoord daar wordt aan gewerkt!
|
|
Reactie gegeven door DrieGeetjes - 23:12 27-03-2012 |
|
|
|
Conan alias Milou of is het Miliu alias Conan? :)
Inderdaad, Milou. Na jaren GedichtenFreaks wilde ik wel eens wat anders. LetterTempel, de verbeterde(?) versie GedichtenFreaks; GedichtenFreaks 2.0 zal ik maar schrijven ;)
En zo komen we elkaar weer tegen. Toeval? ;)
door de trage salvo's van de tijd, deze is mijn favoriet, Milou. Méér van zulks!
en...
kleine, gouden, eerste, groene malse, natte roze minder van dit. ;)
Dichterlijke groet,
De DrieGeetjes.
|
|
Reactie gegeven door milou - 21:36 27-03-2012 |
|
|
|
@DrieGeetjes
Ik dacht dat we elkaar kenden van freaks, ik was 'conan' aldaar. Ik experimenteer zeer graag met stijlen. Barok is daar één van, in het spoor van Hugo Claus en Lucebert in zekere zin. Maar even goed ben ik niet vies van een haiku of de zeer korte, krachtige uitdrukking van iets, wat het ook moge wezen: gedachte of gevoel of daar tussenin. Ik wilde met dat gedicht de overrompeling van het levensgevoel verwoorden, het terugkeren van het verlangen tegen de routine in, tegen de sleur en slenter van de dagelijkse realiteit. Vandaar het nogal beeldrijke, bloemrijke van mijn taal. Woestijn/oase, zand/water, mummie/gazelle enz. speel ik tegen elkaar uit. Maar het is nog niet af, verre van, daarom ben ik dankbaar voor alle kritiek. Het geheel is inderdaad niet hecht genoeg, ergens gaapt het gedicht zoals de mummie, ritmisch zijn er hiaten, dat heb je goed opgemerkt. Tot zover ;)
|
|
Reactie gegeven door DrieGeetjes - 21:20 27-03-2012 |
|
|
|
Hier is een dichter aan het schrijven. De overdaad aan metaforen vliegen je om de oren, bij elke strofe.
En het is juist de overdaad, wat het gedicht nét iets te maakt.
Ik heb de 1.ste (geweldige) metafoor nog niet verwerkt, of de volgende staat al in de rij. Alhoewel per strofe prachtig geschreven, maakt het voor mij - als lezer - dat de overdaad aan metaforen, het gedicht (in het geheel) niet tot aan het einde blijft fascineren; elke strofe fascineert op zich, maar niet het geheel.
Meer met minder vind ik wel toepasselijk hier. Maar de schrijfwijze die ik lees, heb ik hier op dit forum nog niet gelezen. En dat ondervind ik als een frisse wind.
Milou, zeker weten genoten van jouw gedicht! :)
Dichterlijke groet,
De DrieGeetjes.
|
|
Reactie gegeven door D.Docters van Leeuwen - 19:10 27-03-2012 |
|
|
|
prachtig gedicht Milou, je taal is ritmisch prima en misschien barok in vergelijking met de wat kale taal van Abel.Het blijft een mooi gedicht
hartelijke groet
Dick
|
|
Reactie gegeven door milou - 18:37 27-03-2012 |
|
|
|
@Abel
graaiziek zand is een beeld voor het zand dat alles bedekt, zodat de oude botten onder het zand verdwijnen. Het is mij al dikwijls opgevallen dat je niet zo te vinden bent voor barok taalgebruik. Ik vind 'kolkend zand' in die zin sprekend omdat het al het bevrijdende, stille water van de oase voorbereidt. Mijn gedicht is op die tegenstelling gebouwd: zand/water dood/leven en nog wel meer in die richting. Ik ben je wel dankbaar voor de moeite die je telkens doet om het gedicht met aandacht te lezen, en van je instructieve commentaar te voorzien. Ik begrijp je kritiek ook, maar ga toch wat dit gedicht betreft voorlopig niets veranderen. Het is een eerste poging, en het duurt bij mij lang voor ik aan een min of meer definitieve versie toe ben.
@88
Ja, ik ben terug van Amsterdam, stad die mij bijzonder inspireert, tot barokke gedichten...misschien die gevels, die bruine kroegen, dat bloemrijke leven ;)
@Marion
Ja, de bron, daar moet ik altijd naar terug, in zee verdamp ik en keer via de hemel terug naar de bron. Bedankt.
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 18:01 27-03-2012 |
|
|
|
Altijd weer ontmoetingen bij de bron.
|
|
Reactie gegeven door 88 - 17:52 27-03-2012 |
|
|
|
Milou!
wat een sprankelend gedicht, je bent opgeladen zo te zien, doe mij nog maar zo`n rondje ;)
dikke kus, 88
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 17:46 27-03-2012 |
|
|
|
Ik heb het met genoegen gelezen
en toch vind ik de beeldspraak
overdadig en het geheel ( daar
komt ie weer...) te lang.
Neem dit bijvoorbeeld:
de uitgebleekte knoken van reuzenrassen
in graaiziek woestijnzand
kolkend over weigerachtige muren
Ik kom veel in Naturalis, ik kan die knoken
me goed voorstellen. ' in graaiziek woestijnzand'?
Woestijn past natuurlijk wel bij mummie en piramide,
maar 'zand' was ook toereikend geweest. Graaiziek
zand? Van de zoekers met hun apparaten ziek geworden?
Ziek van vakantievierende bankiers?
Maar dan laat je dat woestijnzand kolken over
muren die ook nog eens weigerachtig zijn, dat
wordt me echt te machtig, je stapelt beelden
waardoor ze minder beklijven. Jammer
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
