|
Diepdonker firmament
alleen nog kraaien
dan
flikkering van scherpte
kris kras nagels en snavels.
De taal uit hun kraalblik
is gramschap.
Wij waren de belagers van hun nesten.
Het zoeven van hun zwarte lijven
is zonder ritme.
Diminuendo.
Op hooghartige vlerken
zwermen ze verder
naar een even rusteloze
maar nog onbezwete dromer.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|