|
 |
| Hendrik Laanen - 14:49 24-02-2012 |
|
|
Hij keek haar schattend aan. ‘Dit partijtje loopt op zijn eind’.
Ze keek rond en knikte. ‘Ja. En een begin heeft het ook niet echt gehad.’
Dan unisoon: ‘Waarom zijn we hier dan eigenlijk.’
Hij knikte. ‘In de Fles was een heer die beweerde jarig te zijn. En dat wilde hij met ons delen.’
Hij keek rond. ‘Ik zie de betrokken persoon niet onmiddellijk.’
‘Klopt. Die heeft zich afgezonderd. Met Mia.’
‘Mia? Gossie. Dat zal ze niet veel meemaken.’
Ze knikte. ‘Laten we haar maar niet storen. Trouwens, wie ben jij eigenlijk?’
Hij keek nadenkend. ‘Dat is een vraag die aan het existentiële grenst. Ik zou het niet weten.’
‘Maar hoe word je dan genoemd.’
‘Dat wil je niet weten.’
Ze knikte begrijpend. ‘Dan noem ik je Piet. Men noemt mij Klazien. Klaas voor intimi. Ik heb dorst.’
Hij liep naar de tafel met drank. Er stond een bierpompje. Hij wees er naar. ‘Zo eentje?’
‘Perfect.Ik heb dorst en wil mij tegelijkertijd bezatten.’
‘Moet je iets vergeten.’
‘Nee. Nog niet. Maar ik moet wel iets hebben dat ik me morgenochtend niet wil herinneren.’
‘En moet ik daarin dienstig zijn?’
‘Dat ben je al. Ik ben niet gewend aangesproken te worden door onbekende derden en al helemaal niet daarop ook nog in te gaan.’
Met een paar grote slokken ledigde ze het glas. Ze keek naar zijn lege handen. ’Moet jij niet...’
Hij schude het hoofd. ‘Nee. Ik beperk me tot de oude dubbel gebeide.’
‘Jenever?’
‘Je zegt het. Werkt sneller en je wordt er niet zo dik van.’
‘Vind je mij dan dik?’
‘Ja.’
‘En dat vind je maar niks.’
‘Integendeel.’
‘It turns you on?’
‘Welzeker.’
‘En mijn karakter?’
’Als jij er niet mee zit. Ik vind het prima, tot zover.’
Ze keek hem schattend aan. ‘Is u gehuwd.’
Hij dacht na. ‘Ik meen van wel. Maar of ieder die mening deelt...’
‘Matig gehuwd dus.’
Hij keek nadenkend. ‘Die definitie had ik nog niet bedacht, maar hij bevalt me wel.’
‘Vrij om te doen en ...?’
‘... te laten? Vooral dat laatste. Het tegendeel werkt alleen maar alimentatieverhogend.’
‘Maar dat hoeft ze toch niet te weten?’
Hij keek rond naar het feestgedruis. ‘Deze kamer wordt goeddeels bezet door haar geheime dienst. Zelfs dit gesprekje kan me geld kosten, als ik niet oppas.’
‘En dat neem je?’
‘Ja. Ik ben niet onbemiddeld, maar ik geef het liever in eigen beheer uit.’
Ze deed haat tasje open. ‘Hier heb je mijn kaartje. Ik ben eigenaresse ener onderneming in reclame. Bel me maar eens.’
Hij schudde het hoofd. ‘Nee. Ik weet zo wel wie je bent. Ciao.’
‘Wiedersehen.’
hendrik
|
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
