|
de Toiletbezoeker
Niet zelden verwonder ik mij, bij het verlaten
van een openbaar toilet, over de erbarmelijke staat en
-afhankelijk van de door mij achtergelaten boodschap- mate van vervuiling.
Met de deurknop bijna in mijn hand bedenk ik;
hoe de schoonmaakster straks deze ruimte zal betreden,
om vervolgens met knikkende knieën en een stuk minder vertrouwen
in de goedheid van de mens mijn excrementen moet verwijderen.
Dus tracht ik enigszins de boel te fatsoeneren
met proppen papier het ergste te laten verdwijnen
doch tevergeefs, eerder verdeel ik alles uit zodat
er nu overal wat zit en bovendien raakt het toilet verstopt
De toestand is hopeloos, verslagen druip ik af
bij het schoteltje spreek ik het kind aan over
een vermeende lekkage en in de consternatie
verdwijn ik zonder te betalen want dat zou beledigend zijn.
|
