|
VALENTIJN
Met de post krijgt Tijn van mij
elke dag een suikerhart
maar de laatste tijd zegt hij
steeds verwonderd: ‘Kijk eens, Bart
zie je mijn suikerhart van Katja?’
Dan zegt Bart: ‘Dat hart is nat, ja.’
Tijn: ‘Hoe komt dat hart zo nat?
Zonde van mijn goeie mat.’
Ach, die jongens, tot mijn spijt
snappen weer eens niet dat er op dat hart is geschreid.
Suikerharten kunnen kleven
kunnen kleven aan de mat
maar wie denkt er even, éven
aan het smeltend hart van Kat?
(bis)
De moraal:
Als notoire homo’s roepen:
‘Ha, hier is weer wat te snoepen!’
en mijn hart in stukken breken
om het lekker op te bikken
dan heb ik het snel bekeken:
dan laat ik die homo’s stikken.
Katja Bruning
|
