|
de dagen zijn nog altijd korten alles is
hetzelfde als verleden jaar: de hoest
en ook de koude kwetsbaarheden;
niet echt heel veel waarvan
ik droom: een maan verstopt achter
de donkere wolken, de hemel klaar
en zelfs het denken aan terugkeer
en toch, vergis ik mij in wat ik zie
tijdens de laatste reis misschien
een ochtendlicht tussen wat twijgen
of heel misschien een jonge vrouw
op weg naar morgen; niet wetende
of ik nog leef hoor ik nog zelden echt
gepraat of de geluiden van de straat
sunset 03-02-2012
|