|
de rijp groeit over nacht als vel
van een ruigharige hond, vergeten lover
werpt witte randen in de lucht en adem
toont mij waar je staat
voorzichtig balanceer ik
op maagdelijke aarde, zie achter mij
mijn stappen zich verliezen in een spoor
ik haal mij warmte
uit diepe mantelzakken terwijl ik
naar je kijk zie ik de hemel dwalen
heel langzaam door je haar en je gelaat
verdwijnt, net als de maan
sunset 17-01-2012
|