|
Ik vind in mij de woorden niet langer
Om je te beminnen
Daarom neem ik ze een voor een uit een doos
Ik heb niets anders meer dan een leesplankje
Om je te bezingen
Je bent mijn aap
Je bent mijn mies
Je bent mijn noot
Straks als ik nog een klas dieper zak
En weer mijn slabbetje draag
Maak ik alleen nog tekeningen
Voor jou
Een kopvoeter met een zon
Die als een spinnenweb straalt
Een hond en een paard
Het einde is als het begin
Ik ken niemand meer
En ben op iedereen kwaad
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
