|
vroeger prezen wij al onze liefdesfeesten
nu zijn wij verschijningen in een vijver
als golven die wat oude beelden maken
van laatste zomerochtenden en avonden
alles flonkert in een glans van kristal
een geschenk van de inval van 't licht
en wij genieten van 't intieme moment
het zachte stromen, de genegen kussen
misschien, zeg je, is er toch niets eeuwig
maar ik buig me naar jou toe, omarm je
en mijn schaduw versmelt met de jouwe;
samen warmen wij ons tegen herfstkoude
sunset 30-08-2013
http://sunset.deds.nl
|