|
Toen ik hinnikte als de paarden
kwamen zij nader
kwamen om mij te zien
voor de mist op het land viel.
Toen ik een koe imiteerde
schommelde zij naar het hek
vrat het gras uit mijn handen
huilde ik als een gek.
Want ervoor had ik een woord
gericht tot iemand
die daarvan schrok en vluchtte
alsof aangesproken.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|