|
rij en duw tafel achteruit
poten slijten de vloer uit
meer plaats naar vroeger
knieën klopten de grond
voeten zijdelings ernaast
catamaran op het droge.
poppen bleven foppen
vonden de pijn niet van
onder het plastiek armpje
waar mijn duim klem zat
de huiskat kwam moeien
mijn hand werd eens prooi
vol krabben tot in het oor.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|