De oranjerode herfst voelt vurig en verlaten
't lijkt als hebben berk en beuk de kunst verleerd
de zomer los te laten. Alsof dit maal de laatste is

zo staan twee beelden in de tuin, roerloos uit beton
gegoten, keihard te leren dat liefde is 
slechts wachten tot waar gebracht wordt

Gelaten veegt de tuinman om hen heen
bevrijdt het grijze grind van bladerstelen
de schilfers van een voorbij seizoen

Hij kijkt ze aan, één voor één
en vraagt zich af: Zijn ze nu samen
of toch alleen

_{november 2003 (herz. nov. 2006)}