|
Soms droom ik nog
van ongesproken woorden
die achteraf
alsnog gesproken worden.
Geen slagboom zal het breken
die boom nog op te zetten
tussen het kreupelhout
van afgehouwen koppen.
Dood is het groen verknoest
door zwartgerande dagen
en op de keper schouwt
geen lichtpunt om te vangen.
Waarom dan toch die wens
verleden op te lichten
dat doelloos verder schoot
door spitsgelopen roeden?
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|