 |
| switi lobi - 10:59 25-10-2011 |
|
|
er is vrede in mijn tuin
de boom kleurt rood, in waaieringen
langs kristal
avond zucht al, zacht en ongelovig
want de zon zweeft immer nog als nimphen
door mijn hart
zwarte rimpelingen rond het einde
van mijn dag
vertellen me van rouw
maar altijd is er dan die kleine vrouw
haar handen en haar kracht
ze lacht van witte wolken
van haar liefde en de macht
haar kind te dragen
door de nacht
switi lobi
http://www.switilobi.nl/fotogedichten/fotogedicht.php?fotogedicht=weelde
|
|
|
Reactie gegeven door Heraclitus VII - 04:14 26-10-2011 |
|
|
|
Mooi, dat je ondanks de pijn de weelde van de herinneringen ziet en je dierbaren laat doorleven in je gedachten en gedichten.
De afbeelding vond ik dit keer minder dan anders, maar da's een kwestie van smaak.
Met vriendelijke groet,
Henk.
|
|
Reactie gegeven door idus dawson - 20:13 25-10-2011 |
|
|
|
mooi aansprekend pakkend gedicht.
doch ook heel ontroerend.
groet,
idus
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 18:38 25-10-2011 |
|
|
|
Dit gedicht ontroert mij.
|
|
Reactie gegeven door switi lobi - 17:09 25-10-2011 |
|
|
|
Goed krabben dan maar Dick, want dit is nu eenmaal mijn beeldspraak. Daar kun je je in vinden of niet.
Een kleine toelichting dan maar.
Ik heb een fluweelboom in mijn tuin, prachtig rood nu.
In die boom hangen zeven kristallen die het zonlicht vangen en op een bijzondere manier weerkaatsen: het danst heel feeëriek mijn tuin door.
De zon betekent voor mij meer dan een warmtebron alleen; zeker als ze zulke beelden door mijn kristallen heen tovert: daar vind ik troost in.
Mijn rouw is diep. Mijn ouders zijn te jong vrij kort na elkaar gestorven en mijn dochter overleed plotseling, toen ze pas 22 was. Mijn moeder is als laatse overleden, in augustus van dit jaar. Als ik aan haar denk voel ik me rustiger worden, zeker als het 's nacht inenen veel te donker lijkt.
Mijn weelde is, dat mijn herinneringen mooi zijn.
Dank je wel voor je langskomen en je eerlijke reactie.
Ik hoop dat ik de jeuk niet erger gemaakt heb.
Groet,
Anja
|
|
Reactie gegeven door switi lobi - 16:47 25-10-2011 |
|
|
|
Ik snap je Haiku-man ;-).
Een aai over dat kleine bolletje en liefs voor jullie daar.
Groet terug!
|
|
Reactie gegeven door D.Docters van Leeuwen - 16:27 25-10-2011 |
|
|
|
omdat ik de zin de boom kleurt rood, in waaieringen langs kristal, een beetje raar vond, heb ik even gekeken naar de foto.Dat rood zie ik wel maar de waaieringen langs kristal
kan ik even niet ontdekken.
de 2e strofe is voor mij complete onzin : de zon die als nimphen door je hart zweeft.
in 3e strofe is er ineens rouw en daarna rijmt het op vrouw die dan weer een kindje draagt door de nacht.
het spijt me om het te zeggen maar van dit soort gedichten krijg ik jeuk
groet
Dick
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 15:03 25-10-2011 |
|
|
|
Aansprekende beelden, Switi; een kind dat je (beschermend) door de nacht draagt, spreekt me éxtra aan - je snapt wel waarom deze prille vader dat zegt ;-) Weer graag gelezen. Groet!
|
|
Reactie gegeven door 88 - 12:29 25-10-2011 |
|
|
|
ja, verbonden, en samenwerking, bundelen van kennis, kracht en emotie, daar een evenwicht in vinden en er is een gouden duo.
Dat lees ik zo ook hoor, dit is jullie formule, ik zou dat ook wel willen.
Iemand van een zustersite zei weleens, zoek een tekenaar, jij de teksten, de ander tekent daarop strips..die volgorde tja..
ik kan tekenen, portretjes, schilderen veel minder, maar tekenen lukt wel, netjes, binnen de lijntjes, dus tekeningen maken van mijn eigen teksten gaat me nooit , lukken, het moeten strips worden, karikaturen, cartoons.. dat zou ik willen en weet dat het onbereikbaar is, daarom wissel ik graag van stijl voor zover, even serieus tussendoor, een stukje van jezelf laten zien is zo erg nog niet, het blijft spelen met taal pff...
zo is het ook leuk om jouw teksten los van je foto`s te ontleden, dat wilde ik eigenlijk zeggen hehe, was wel een lange aanloop voor nodig :)
liefs, 88
|
|
Reactie gegeven door switi lobi - 11:40 25-10-2011 |
|
|
|
Verder kijken is aan de lezer zelf; op wat voor manier dan ook.
Maar switi lobi is nu éénmaal ook verbonden met de magie van de foto's die er in meegaan. De fotogedichten zijn twee dichterlijke samenvoegingen, elk gezien door een eigen uniek oog: Het oog van Anja en het oog van Paul en die zullen ten alle tijde met elkaar verbonden zijn. Andere lezers vinden het juist weer interessant te zien hoe de fotogedichtversie er zijn al dan niet zo ervaren eigen impact eraan geeft.
Het staat de lezer vrij naar ons beiden te kijken of juist niet; we laten slechts weten dat er ook een prachtige visuele impressie van het gedicht bestaat.
Kus terug!
|
|
Reactie gegeven door 88 - 11:18 25-10-2011 |
|
|
|
aangrijpend, jij weet dit altijd mooi te verwoorden.
ik zou weleens willen te kunnen aanvullen.. zeggen, heb je het zo al eens bekeken?
ik kan niet in die schoenen staan, al denk ik dat het soms ook minder kan, maar jij hebt die foto`s achter je, onder en boven, en ik lees voor mezelf sprekend liefst zonder sturing, dat ik alleen de tekst maar hoef te voelen, snap je? daarna een beeldend iets is prima, maar dat de tekst ook los zo krachtig is, dat ervaar ik persoonlijk het liefst..
ja zucht..
lees je graag, 88
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
