|
Hard licht vult de hangaar tot in alle hoeken. Tussen de winkelenden door
loopt een vrouw door Botticelli zelf zo droef en bleek gebootst. Bij elke stap
dansen haar lokken een dans van kastanje.
Ik laveer mijn wagentje bij haar in de buurt en even zie ik haar ogen: druppels
losgewrikt uit de glazen zee. Ik schrik van het stilgevallen kind geklemd tegen
haar borst en van de grote bolle bruine beer die in haar winkelwagen troont.
Naast haar waakt haar vriend aandachtig. Schap na schap blijft de wagen leeg.
Thuisgekomen ga ik fietsen en zie, het licht knippert op de uitwateringssluis.
Het is eb. Rijnlands overtollig water wordt afgevoerd. Ik zie de stroom gaan
en word herinnerd aan die droeve vrouw in Villeneuve.
de ogen open
drijvend op de rug naar zee
pop van celluloid
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
