|
coolburnvisible - 12:59 22-10-2011 |
|
|
de hangplant creeert
de illusie dat ik groei
wanneer ik haar aanraak
in het voorbijgaan
er valt een blad
als mijn haar
steeds vaker
steeds minder lang
|
|
|
Reactie gegeven door 88 - 20:16 22-10-2011 |
|
|
|
dit is een mooi beeld, ik was kind, en keek naar de naden van de stoeptegels, hoe groot de steen daartussen was, en vroeg me af, wanneer ik later groot zou zijn, of die steen er dan nog net zo groot uit zou zien als toen ik er naar keek als 100cm klein mens..
ik zou die komma`s weglaten, die punt is wel mooi geplaatst
graag gelezen, 88
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 16:48 22-10-2011 |
|
|
|
Dit gedicht is helemaal niks natuurlijk. Maar toch, op
een of andere manier gaat het zijn eigen gang. Er doemen
allerlei rare beelden op van gehangenen die steeds langer
worden. Dichter bij de grond. Om eens wat te schrijven.
> want ze sterft
Het sterven had ik niet genoemd. Mensen sterven maar hangplanten worden bruin of droog of verjannen (verpieteren eventueel).
Ja bij nader inzien vind ik in die paar lullige regeltjes een diepe hoop donkere duiding. Van dinges of dergelijke.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|