|
Deze dag vertel ik jou
over haar hand in de mijne
en over het zwijgen terwijl
we eigenlijk zoveel wilden zeggen
ook over het reizen in de tijd
en die ene witte bank in het parkje
vlakbij het station hopend
dat deze laatste trein toch
de zo gewenste vertraging zou hebben
ik spreek veel over dan en toen
omdat gisteren voor haar de zomer was
en de herfst van dit moment niet alleen
afgestorven bladeren laat dwarrelen
een eeuw geleden was al niet meer
te benoemen en het stralende licht in
haar ogen werd langzamerhand een schaduw
van geleefd tot aan de laatste dag
nu zit ik met jouw hand in de mijne
samen kijken we naar de steen
waarop schuingeschreven letters
levensvreugde lijken uit te stralen
even kijken we elkaar aan
en voelen ons sterk verbonden
met die koude steen waarop
het vlammetje lijkt te dansen
in de aanwakkerende wind
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|