 |
| Haiku-man - 20:42 03-10-2011 |
|
|
[Haiku]
heen en weer geschuif
van willoos stervend lover -
de herfst is aan zet
|
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 00:49 06-10-2011 |
|
|
|
Hallo Jaap, terug van weggeweest (ik heb je een tijdje niet op deze site gezien)? Dankjewel voor je reactie. Groet!
|
|
Reactie gegeven door Jaap van Oostrum - 23:20 05-10-2011 |
|
|
|
Regel 1 en 3 maken deze haiku af, Haikuman.
Groet,
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 19:49 05-10-2011 |
|
|
|
Hoi Reepke, ook jij bedankt voor je duit in het haiku-zakje - we ploeteren dapper door, op jacht naar juweeltjes. Groet!
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 19:47 05-10-2011 |
|
|
|
Dag Aap, opnieuw zeer bedankt voor je gewaardeerde feedback; kosmische schokken lokken me niet zo, maar wie ben ik?
P.S. Mesotten kan ik niet vergeten...
|
|
Reactie gegeven door aap - 12:47 05-10-2011 |
|
|
|
helemaal waar hp
de kosmische schok
daar gaattudt om
sayonara pippi
nu benk egweg
|
|
Reactie gegeven door h.p.scharpach - 12:44 05-10-2011 |
|
|
|
ook ik ben het met je eens, wat richtlijnen voor de haiku betreft dan, maar er is zoveel dat je weleens door de bomen t bos niet meer ziet; de duiding van milou snijdt ook hout; ik probeer ook wel eens kuku, maar brouw er niet veul van/ personificatie of niet, kukuman heeft toch al een paar juweeltjes van kuku geschreven/ eigenlijk hanteer ik, voor het gemak, en voor de kritiek een andere regel; dwz. in hoevere wordt mijn wereldje geschudt? dan staat er maar kuku boven en is het toch geen kuku, maar toch heerlijk om te lezen!
|
|
Reactie gegeven door aap - 12:31 05-10-2011 |
|
|
|
vergeet die gelauwerde mesotten maar rustig
want zo te zien ben je het eigelluk helemaal memmu eens;
meertouwen schuren
geringd over de kade -
de wijde zee trekt
die was me namelijk ook al opgevallen, alleen vond ik die andere beter
dus
awel
de zee trekt inderdaad
hebbik in dat verband ook een haiku voor uwes:
vanaf het snoeihout
kijkt een kater toe hoe jij
de parasol inklapt
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 09:26 05-10-2011 |
|
|
|
Hoi Milou, na het lezen van jouw laatste reactie - waarvoor dank - prijs ik mezelf inderdaad gelukkig. Mooi dat er op deze manier online over taal/poëzie en alles wat daarmee samenhangt van gedachten kan worden gewisseld. Groet!
|
|
Reactie gegeven door milou - 00:34 05-10-2011 |
|
|
|
Zitten we hier niet aan het absolute record van commentaar ?
Drie lijntjes, en ettelijke bladzijden beschouwing, variaties en waardering.
Het wezen van de haiku op heel diverse manieren belicht: van het doorbreken van de muur van de taal naar het beeld, tot het vallen in het absolute 'niets', alles heeft de revue gepasseerd.
Geen geringe verdienste haiku-man, prijs jezelf gelukkig, ik heb het meestal met minder moeten doen, soms met het absolute niets.
Vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 20:10 04-10-2011 |
|
|
|
Beste Aap, veel dank voor je uitvoerige reactie (afgezien van het vloekwoord, waar ik eerlijk gezegd een hekel aan heb).
Je punt is volstrekt helder. Ik begrijp en respecteer dat je een afkeer hebt van personificaties en 'sturende' duiding. Ik sta daar anders in. Bart Mesotten, die in Japan diverse prijzen in ontvangst mocht nemen voor zijn baanbrekende werk als haikuschrijver/-vertaler en -propagandist, geeft in zijn boeken talloze voorbeelden van (eigen of vertaalde) haiku's, inclusief personificatie, humor, duiding enz. Dat het niet 'mag', is mijns inziens te sterk uitgedrukt: als het zelfs in Japan - zeker anno 2011 - mag, wie zijn wij om te zeggen dat het níet mag? Laten we het houden op een persoonlijke voorkeur: je waardeert het, of je waardeert het niet.
Mag ik, tot slot, zo onbescheiden zijn je mening naar deze haiku te vragen?
meertouwen schuren
geringd over de kade -
de wijde zee trekt
Ik moet helaas naar een vergadering, dus dit was even een (te) snelle reactie mijnerzijds...
Groet!
|
|
Reactie gegeven door aap - 19:37 04-10-2011 |
|
|
|
ja,oude ja, dus allemaal ‘volgens aap’ erbij gezet –
dat boek heb ik niet gelezen
maar bijna al je haiku’s hebben dat ‘meer’
volgens aap
je personificeert bijvoorbeeld heel vaak
hier bv:
Het landschap ontwaakt
bomen laten vogels los
waar de wind nadert.
daarmee worden het spelers die ipv iets ‘zijn’ , iets ‘doen’.
groot verschil, volgens aap.
toneelstukje dus. Kan vanalles betekenen. Niet helder dus.
om het verschil aan te geven:
Een vlucht flamingo's -
het hemelsblauw kleurt roze
als de dageraad.
veel beter, volgens aap; weliswaar is er een vergelijking maar die blijft bij de beschouwer – de beschreven situatie blijft helder; en daarmee het glas.
(vraag blijft natuurlijk wel waar in gelderland je die vlucht flamingo’s hebt waargenomen)
nog een:
avondschemering
zeven meeuwen op de pier
onheilspellend wit
onheilspellend – dat is uwes. Da’s niet mijnes. Anders gezegd dus: onhelder. Sturend. Weer dat meer. Het verleidelijke, zuigzuigzuigende meer. Het kon-het-niet-laten-meer. Het moet-iets-meer-mag-het-iets-meer-zijn. Onheilspellend. Ik denk: hoezo?
Ik neem niet waar. Niet meer. Ik denk. Dus ben.
Maar dat is niet de bedoeling – de bedoeling is dus het denken (al is het maar voor één tel) uit te zetten. Denk ik. Een moment van opperste leegte. Concentratie op niets. Niet-zijn.
heb ik nog wat?
Moment:
schichtig als schaduw
trekken herten zich terug
in het dichte woud
njet. nope. schichtige schaduw, te bedacht. Denk denk denk.
eentje nog:
regen streept het raam
met transparante tekens
in een hemels schrift
veeeel meeeer hoor, dat hemels schrift. Bedacht.
ik zoek nog even door naar iets beters
gotver
dat valt nognie mee
nee
die ook niet
nee
nee
personificatie
nee
te duidende adjectieven
personificatie
geduld
geduld
Aha!
‘een golf glijdt langszij
even schommelt de kano
op rimpelend licht’
Alleen de observatie. Verder niets. Mooi. Helder.
Goed, dat was aaps punt dus. Wat ie wilde maken.
Aap af.
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 18:29 04-10-2011 |
|
|
|
Dankjewel voor het lezen en reageren, Marcel. Groet!
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 18:18 04-10-2011 |
|
|
|
Dag Aap, veel dank voor het lezen van enkele van mijn haiku's en je fraai verwoorde reactie. Die heb ik met veel belangstelling gelezen. Ik ken deze (oude) discussie, evenals het argument dat westerse mensen geen haiku's kunnen schrijven. Daar zijn de meningen - het zal ook eens niet - over verdeeld. Ken je toevallig het boek 'Boven de wolken' van Bart Mesotten? Daarin toont hij met de stukken aan dat ook in het moederland Japan de opvattingen over haiku zeer ver zijn opgerekt. Kortom: vergeef me dat ik er ('hardnekkig') haiku of senryu boven blijf zetten. Groet!
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 18:10 04-10-2011 |
|
|
|
Hoi Abel, fijn dat je 'willoos' een verbetering vindt. Als je met Van Lommel Pim van Lommel bedoelt: ik heb z'n boek gelezen, maar ben absoluut niet overtuigd van zijn theorieën over een 'eeuwig/eindeloos bewustzijn' (laat staan als je de lijn door zou mogen trekken naar bladeren) en de vergaande conclusies die hij trekt. Maar dat is een andere discussie. Groet!
|
|
Reactie gegeven door Marcel - 17:49 04-10-2011 |
|
|
|
dromerig :-)
|
|
Reactie gegeven door aap - 17:04 04-10-2011 |
|
|
|
Heppur een aantal gelezen en er zijn best aardige bij hoor.
Voor op een kaart of zo, zou je iets mee kunnen doen, handelsgewijs dan.
Maar haiku’s zijn ’t niet. Volgens aap dan.
Zal ik uitleggen: een haiku is (volgens aap) niet bedoeld om een beeld op te roepen, zoals hier ergens wordt beweerd; een haiku dient alleen maar leegte op te roepen.
De leegte dus.
(volgens aap)
Een beeld is makkelijk:
Op de kappersvloer
liggen tussen het haar
twee afgeknipte oren
Kijk. Beeld. Zie je voor je, toch? Niks aan.
Maar leegte. Da’s andere koek. Das zoiets als wanneer je een muur hebt gespierwit. Da’s iets als leegte. Maar die leegte wordt pas echt de leegte wanneer je er een mug op doodslaat. Pats. Krijg je zo’n kleine rode vlek. Als de mug vol zat, tenminste. Beter voor het effect; die mug, da’s de haiku. Die maakt de spierwitheid nog spierderwit. De haiku maakt de leegte zichtbaar. Het is een ankerpunt. Puntje. Net voordat je in de leegte opgaat. Of er één mee wordt, wat je wil. Als in die pizzagrap. Can I get one with nothing?
Westerse mensen kenne geen haiku schrijven (volgens aap). Vergeet het maar. Je moet a: op een eiland wonen en b: dat eiland moet af en toe eens flink door elkaar geschud worden. Dat alles instort. Karma. Westerse mensen kennen dat concept niet. Wij zijn altijd voorgehouden dat er, geloof het of niet, een soort van regelende instantie is. Dat er een oordeel is. Goed. Kwaad.
Vandaar dat er in die westerse haiku’s altijd iets méér inzit.
Iets als willoos sterven of zo.
Of een woordgrapje. Of weet ik wat. Dat wolken de maan ontmaskeren of zo. Maar dat kan helemaal niet, in een haiku. Er wordt niks ontmaskerd. Er moet helemaal niks inzitten. Het is alleen maar een glas waar je doorheen kijkt.
Naar de leegte (volgens aap).
Westerse mensen worden boos.
Die willen weten waarom? Hoezo?
Waarvoor? Waarheen?
Maar er is niets.
Alleen maar leegte.
(hoewel er iets als ‘donkere materie’ schijnt te zijn. Nou. Ben je vet mee. En nu ook al die neutrinos, die zijn helemaal van gisteren. )
sayonara pippi
ik ga naar chios
op de steen van homer zitten
ik voel een epos opkomen
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 15:54 04-10-2011 |
|
|
|
Dat 'weerloos' in 'weerloos stervend lover' zou eigenlijk opgeroepen moeten worden en niet expliciet genoemd...
'Lover' heb ik zelf wel eens in een sonnet gebruikt en ik kreeg toen heftige reacties: het zou een te poetisch, gekunsteld, verbruikt woord zijn dat je enkel nog maar ironisch kunt bezigen. Ik vond dat overdreven en heb het laten staan, ook omdat het nodig was in verband met het rijmwoord 'tover' als ik het mij tenminste goed herinner.
Ja, het moment van sterven... Zou dat lover niet op het laatst prachtig herfstlicht zien? Toch eens aan dokter Van Lommel vragen. Voor mij is afgevallen blad gestorven. De verbinding met de levenssappen is verbroken.
'Willoos' vind ik een verbetering. De processen gaan hun gang en het blad is dus weer-loos op het end...
Groet van Abel
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 13:00 04-10-2011 |
|
|
|
En zo wordt verlies weer winst, Marion. Groet!
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 11:31 04-10-2011 |
|
|
|
idee: van steeds hernieuwend lover
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 01:05 04-10-2011 |
|
|
|
Erik, zolang je normale taal bezigt, gaat de wisser er níet over, zoals je - hopelijk - ziet. Ik neem aan dat je 'of course' bedoelt?
|
|
Reactie gegeven door Erik Lelieveld - 01:01 04-10-2011 |
|
|
|
Hoe kan 1 reactie nou spam genoemd worden?
Hij wordt telkens verwijderd, ja zet ik hem er weer op, maar om dat nou spam te noemen? Is maar 1 reactie hoor en niet 100 keer dezelfde. Dat mijn reactie telkens verwijderd wordt, daar kan ik niks aan doen. Het enige wat ik kan doen is deze er gewoon weer op te pleuren, pardon, ik bedoel "neer te zetten" ofcource.......
|
|
Reactie gegeven door Erik Lelieveld - 00:46 04-10-2011 |
|
|
|
is geen spam hoor
Is gewoon een reactie op een inzending
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 00:43 04-10-2011 |
|
|
|
Hoi Milou, ik broed nog wat op die 2e regel en Hanny geeft inderdaad alvast een mooie suggestie. Ondertussen moest ik echter de hardnekkige spam - ik druk me nog netjes uit - van een niet nader te noemen kleutertje verwijderen...
P.S. Op wijlen DT genereerde het haikugenre ook de nodige feedback, zowel van liefhebbers als van haters. Never a dull moment, zullen we maar zeggen.
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 00:40 04-10-2011 |
|
|
|
Wie weet wanneer een herfstblad precies 'gestorven' is, Abel? Zelfs bij een mens is het heel lastig om vast te stellen wanneer het moment van de dood echt daar is, heb ik van hersenwetenschappers en andere experts begrepen. Mogelijk kan een bioloog er iets over zeggen; ik stel het me zo voor dat een herfstblad - al is hij losgeraakt van de boom en ligt hij 'dood' op de grond - stervend is. Te pathetisch? Wellicht; dat is aan de individuele lezer om te beoordelen. Groet!
|
|
Reactie gegeven door milou - 00:39 04-10-2011 |
|
|
|
Ik ben overigens akkoord met Abel dat de tweede regel niet sober genoeg is: weerloos stervend, is inderdaad te emotioneel.
De haiku verdraagt m.i. geen al te zware emo-taal, hier moet je iets subtieler te werk gaan, Hanny zit op het juiste pad, vind ik.
Milou
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 00:36 04-10-2011 |
|
|
|
Interessant punt, Milou. Magie lijkt me een te groot woord, maar een verklaring heb ik niet.
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 00:33 04-10-2011 |
|
|
|
De wind kan afgevallen bladeren heen en weer schuiven,
maar dan zijn die bladeren toch al gestorven?
De slotregel vind ik de beste,'weerloos stervend lover'
is mij te pathetisch.
Groet van Abel
|
|
Reactie gegeven door milou - 00:33 04-10-2011 |
|
|
|
Ik heb het al eerder opgemerkt dat de haiku iets magisch heeft. Je mag nog over butplugs of het ritueel slachten van kabouters dichten, maar een sobere haiku als 'Oktober' trekt veel meer de aandacht dan al die hete en aangebrande onderwerpen.
Milou
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 00:25 04-10-2011 |
|
|
|
Leuke variant, Switi - dankjewel daarvoor. Kennelijk ben je een optimist: het weerloos stervende lover is veranderd in kleurige confetti op een feestje... ;-)
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 00:24 04-10-2011 |
|
|
|
Hoi Hanny, die herhaling van weer is inderdaad ietwat storend; bedankt voor jouw variant. Ik broed er nog even op. Groet!
|
|
Reactie gegeven door switi lobi - 00:22 04-10-2011 |
|
|
|
oktober feestje
als kleurige confetti
dwarrelen blaadjes
:-)
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 00:17 04-10-2011 |
|
|
|
Het schaak/damspel met de blaadjes is mooi maar 2 x weer
in weer en weerloos vind ik minder.
We gooien er een variant tegenaan.
heen en weer geschuif
van dood gevallen blaadjes
de herfst is aan zet
groet,
Hanny
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 00:08 04-10-2011 |
|
|
|
Wat bedoel je met "het ergste is dat je het nog meent ook", beste 88? Ik meen inderdaad oprecht dat je een karikatuur schetst (alsof alle haiku's hetzelfde zijn en bovendien stuk voor stuk clichés).
|
|
Reactie gegeven door 88 - 23:58 03-10-2011 |
|
|
|
het ergste is dat je het nog meent ook..
lover, ruimte bied je niet dus, het zijn vallende blaadjes
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 23:30 03-10-2011 |
|
|
|
Beste 88, je schetst hier echt een karikatuur (zie ook de reactie van Milou). Dat is natuurlijk je goed recht, maar ik voel er weinig - lees: niets - voor om een karikatuur te bestrijden. Groet!
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 23:28 03-10-2011 |
|
|
|
Dag Milou, hartelijk dank voor je invoelende lezen, en voor je reactie aan het adres van 88. Groet!
|
|
Reactie gegeven door milou - 22:08 03-10-2011 |
|
|
|
Ik bedoel natuurlijk: de herfst is aan zet i.p.v. De winter, sorry hiervoor.
Milou
|
|
Reactie gegeven door milou - 22:02 03-10-2011 |
|
|
|
@88
Haiku is voor mij de kunst om in drie korte regeltjes een beeld op te roepen. Bovenstaande haiku slaagt daar wat mij betreft goed in.
Ik vind dat jij voortdurend jezelf herhaalt, door alsmaar te beweren dat het 'alsmaar hetzelfde' is.
Persoonlijk vind ik dat 'heen en weer geschuif' een mooie vondst in combinatie met 'de winter is aan zet'. Wat jij schrijft over dat gefascineerd kijken naar de afvallende blaadjes, is geen gedicht maar een psychologische beschouwing. De kunst van de haiku is nu precies om via de taal de muur van de taal te doorbreken, en de lezer een beeld te geven. Opdracht geslaagd dus hierboven.
Milou
|
|
Reactie gegeven door 88 - 21:34 03-10-2011 |
|
|
|
ik denk dat jij uit alle haiku`s intussen wel een bundel kan selecteren, stel dat je hiermee ontdekt werd, wat zou jij uitlichten? voor mij lijken ze allemaal hetzelfde.. die blaadjes en stervende zomers enzo herfst winter lente en verwondering, kijk eens, een blaadje, gefascineerd kijk je hoe het naar beneden dwarrelt, de wind gaat er even onder, het blaadje draait en valt even verder op de grond, daarna volgt de volgende, je kijkt precies hetzelfde, volgt het met je ogen en denkt, haiku, die ga je daarna schrijven als je binnen moet komen omdat het toch al wel donker is geworden, je gaat inspi opdoen bij de wasmachine, vergelijkt dat met vallende blaadjes, alleen nu kijk je rond en rond en rond, gegrepen door de trommel, haiku
groetje, 88
|
|
Reactie gegeven door milou - 21:02 03-10-2011 |
|
|
|
Met de herfst aan zet, dreigen vele kostbare stukken verloren te gaan, maar de eigenlijke matvoering is aan de winter besteed, die alles ondersneeuwt en bevriest. Koning Thialf werd hij ooit door Gotfried Bomans genoemd.
Mooi dat geschuif, als stukken die er eigenlijk al niet meer toe doen, ten dode opgeschreven zijn, maar nog enkele zetten kunnen doen, alvorens in het bakje te vliegen.
Vr grt
Milou
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
