|
onafgebroken schrijf je halve cirkels
aan het strak gespannen koord
blozend stroom je langs de lijnen
het zwiert en suist en raast je voort
je bent een kind van was en later
volgt je voeten naar de zon
gewichtloos reik je hoger, verder
als je bij het keerpunt komt
waar de spankracht is verdwenen -
je zwaait -
dan tussen dood en hoop de leegte in
je ziet de as waarom je draait
en door de aarde vrijgelaten
vermoed je dat er stilte is
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|