|
Jouw haat
slaat al je woorden dood
en holt voor mij
jouw tergend ego uit.
Met saamgebalde vuisten
sta je daar
kleinzielig, arm en bloot.
Zonder ontzag,
oprecht verbaasd
kijk ik naar al die loze daden
want daar
in al die eigenwaan
heb je je angsten
steeds aan mij verraden.
Ik haat je niet
al heb ik geen respekt
voor iemand die in zichzelf
nooit vrede kent
maar 't liefst een ander nekt.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
