|
Mercedes - 01:31 29-07-2011 |
|
|
Een stervende muze laat zich niet bedwingen
zelfs niet tussen kantlijnen van bladergoud.
Wanneer woorden zich niet meer laten bezingen
worden dromen alras van koude inhoud.
Te laat bemerkt de dichter zijn pandoeringen
op blindstarende strofes gaat hij knock-out.
Een stervende muze laat zich niet bedwingen
zelfs niet tussen kantlijnen van bladergoud.
En met ‘t komen van winterse geselingen
vervaagt het bouquet van kamperfoeliehout.
Wat achter blijft is de smaak van bitterzout
niet zo appetijtelijk voor ons stervelingen,
zelfs niet tussen kantlijnen van bladergoud.
|
|
|
Reactie gegeven door Mercedes - 01:34 31-07-2011 |
|
|
|
Lieve Milou, Roger, Marion, Erik en Jolanda,
Dank voor het reageren en voor de tips, deze moet
toch nog even terug de schrijftafel op ben ik bang.
Zodra ik e.a heb aan gepast hóór ik graag van jullie wat jullie er dan van vinden?
hartelijks m.etje
|
|
Reactie gegeven door roger - 19:01 29-07-2011 |
|
|
|
Goede avond, Mercedes.
Velen denken volautomatisch 'sonnet' wanneer ze een vaste vorm menen te bespeuren, anderen weten beter: dit zou rondeel moeten heten, of het toch willen zijn. Het aanbod van leden van die familie is zo uitgebreid, dat men zich ongestraft veel kan veroorloven; sjoemelen kan nog net niet. En dat doe je hier. Metrisch, inhoudelijk, klankharmonisch, qua woordkeuze is dit voor mij een pandoering.
Geheel en uitsluitend mijn mening,
oprechte groet,
Roger.
|
|
Reactie gegeven door milou - 12:50 29-07-2011 |
|
|
|
sorry: te laat zie ik dat het geen sonnet is, mijn excuses hiervoor, maar het had er één kunnen zijn ;)
Het is iets anders....;)
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door milou - 12:37 29-07-2011 |
|
|
|
Ik vind het iets te opgesmukt, te gekunsteld om helemaal genietbaar te zijn. IK zou b.v.b. in vers drie schrijven:
Wanneer woorden zich niet meer laten zingen, om in vers vier te vervolgen met: worden dromen alras van inhoud koud.
Het woord 'pandoeringen' vind ik binnen de nogal hoogdravende schrijfstijl een beetje ongepast, en zou persoonlijk voor 'mislukkingen' opteren.
Hoe dan ook, in de wetenschap dat een geslaagd sonnet, eerder uitzondering is dan regel, heb ik je bijdrage graag gelezen, en ik merk dat het er in zit, dat het morgen of overmorgen helemaal goed is....
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 11:05 29-07-2011 |
|
|
|
Die van 5 oktober zijn weegschalen, in voortdurend zoeken naar balans ...
|
|
Reactie gegeven door Mercedes - 02:38 29-07-2011 |
|
|
|
Wha ha, Erik heb ik je al eens verteld dat ik om 10 over 8 's morgens op 5 oktober geboren ben?
NEE?
A ik heb gewoon hoog schrijftempoo
B Moet ik de lat in strofe laatste toch wat lager leggen ben ik bang!
Je zegt: Misschien zijn het wel twee verschillende dichters,
En daar mijn lieve kan ikzelf, geen zinnig antwoord op geven!
Zelfs nie op de vraagstelling:
Misschien zijn het wel twee verschillende dichters, stroof 1 plus 2, en dan die van stroof drie. En dan lijkt het erop alsof de dichter van stroof drie de dichter van stroof plus twee wil nadoen,
dikke X
|
|
Reactie gegeven door Mercedes - 02:27 29-07-2011 |
|
|
|
Ha.ha. Vonk, thanks, ik ga er morgen nog eens naar kijken!, dikke kus X, m.etje
|
|
Reactie gegeven door Erik Lelieveld - 02:26 29-07-2011 |
|
|
|
ik vind het leestempo te hoog, waarbij ik beweer dat het niet aan mij ligt. Er wordt tempo opgelegd in regel 1 t/m 8, en dat kan strofe laatst niet hebben. Strofe laatst lees je dan automatisch met zelfde tempo en daar hapert dan wat. Ik kan het slecht precies zeggen
Misschien zijn het wel twee verschillende dichters, stroof 1 plus 2, en dan die van stroof drie. En dan lijkt het erop alsof de dichter van stroof drie de dichter van stroof plus twee wil nadoen, maar meteen al in de problemen komt ('t komen)
|
|
Reactie gegeven door jcvonk - 02:12 29-07-2011 |
|
|
|
Nou Emmetje jij begeeft je wel tussen kantlijnen van bladergoud, waar ik muzes niet zie doodgaan, wel handenwringen. Ik wring even met je mee
Een stervende muze laat zich niet bedwingen
zelfs niet tussen kantlijnen van bladergoud
wanneer haar woorden niet meer zingen
zoekt ze de zin van lijfsbehoud
eenzaam zal ze handen wringen
terwijl de dichtdood naar haar klauwt
maar een muze laat zich niet bedwingen
ze zoekt in kantlijn naar het goud
ondergaat de geselingen
het bijten, slikken, uitgekauwd
niets anders wezen dan zoethout
bitterzoet voor stervelingen
die kantlijn zien van klatergoud.
Dikke kus voor jou en de muze, ja soms hebben muzes het even benauwd,
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|