|
Marion Spronk - 11:08 13-07-2011 |
|
|
rumoer en gekrakeel
zijn soms te veel
mijn buitenkleed te dun
voor het leven
als ik de wereld
bewust buitensluit
ben ik een mens
met gesloten gordijnen
een hijskraan takelt
energie uit mijn tenen
ik verdicht het licht
voor mijn hongerende ziel
.
|
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 19:04 13-07-2011 |
|
|
|
Aansprekend verwoord. Groet!
|
|
Reactie gegeven door WOLLUK - 12:45 13-07-2011 |
|
|
|
aan marion,
een bijzonder gedicht, dat ik met veel aandacht las !
de stemming mooi verwoord
ik sluit mij daarbij aan
het leven wordt steeds rumoeriger, en ik kan dat steeds slechter hebben
zo voel ik dat
en toch keer ik mij niet af
ik heb tijdens mijn werk geleerd, en niet tegen mijn zin, het rumoer van de jongeren te verdragen
ik ben daar zelfs van gaan houden
als er dan ook maar op tijd stilte kan zijn
en dat raakt, volgens mij, verloren
een mooie dag gewenst
vriendelijke groet
|
|
Reactie gegeven door switi lobi - 11:53 13-07-2011 |
|
|
|
Mijn duim rijst ook en mijn petje gaat af!
|
|
Reactie gegeven door sunset - 11:10 13-07-2011 |
|
|
|
Dit dient enkele keren gelezen te worden; zeker je laatste strofe.
*opgestoken duim*
Liefs en mijn genegenheid, susnet (Ingo)
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|