|
't bos ligt in winterbed
en in vertes gillen motoren
hun brommen verstopt zich
in 't gevederte van vogels
zij spreiden hun vleugels
het ademen verloopt mat
en thuis landen dromen
in een nimmer ontwaken
verstart mijn lijf
grijpt naar het hoofd
en 't hart maakt zich op
te luisteren naar 't gefluister
woorden halen mij in
aan randen van graven
ben ik huis voor hun adem
mond voor hun zwijgen
bij 't sterven van 't woud
sunset 20-12-2012
http://sunset.deds.nl
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|