 |
|
Kijk hoe haar handen hoe nerveus
haar vingers als spinnepoten rugge- en zijdelings en onderlangs lenig de ringen om en om bewegen
Het zwaarst gaat neerwaarts --zij gaat verwoed het vallen tegen
Spin houdt zich dood-- zij niet haar mond
Ze laat haar ringen zelfs om haar slapen
Ze zingt: er is geen vleugel
Hoe angstwekkend voor een kind aderen bovenop haar handen
die kronkelend een eigen leven zijn begonnen
De lange vingers langer nog door al dat zilver
Armbanden om twee slanke polsen die uit te wijde oudevrouwenmouwen
zijn gaan steken handen deemoedig neerwaarts de ene over de andere
boksbeugel
Ik dicht haar haar verhaal toe van hoe
ze moedig indringers verdreef van haar hoge deur en diepe huis
Ze kwamen bijna al haar zonen halen
die zaten onder planken van de entresol
of ergens op het allerzolderste, de vijfde hemel
Daar vonden wij veel later pothelmen en afgeladen kogelriemen, het wemelde er van pakken marken zonder waarde
De kolder toen al in de kop
Ik houd het op hoe zij haar ringen vierde
Zilver was van voor de oorlog in Holland op z'n smalst
Zo benoemde haar bewonderaar haar leest -- ze trouwde niet met hem die haar onwillig wilde
maar met de man die altijd zweeg tenzij hij basso profundissimo
onder het aardappels schillen zachtjes liefst niet zong
In plaats daarvan viste hij het gouden zakhorloge op als een pochette en legde het mijn oor te luister zo
dat ik oud gewicht en 't verrukkelijke tikkelen voelde als hij het opwond
En hoe hij dan met die bruine bakelieten knop de radiodistributie van de PTT aanzette
en behalve Hilversum Londen legaal ontving
Zij sprak hele dagen in gebeden
Ze naaide strenge rozenhoedjes, modinette als ze was
die laden met missalen en gedenkprenten van allerhande heiligen op zolder
optaste tussen parafernalia en het waardeloos geworden geld en
bepotelde paternosters, alles door ons onnozelen gevonden
Ze kwamen bijna al haar zonen halen
De stoere dan
Niet onze Ome Jan die zij uit handen had gegeven en het kind werd van tante Philomien
Op Oma's zolder van de Lawickse Allee
hebben we zijn kinderen ternauwernood gezien
Toelichting: "Er is geen jongen" (zegt de uil van Merlijn, die Arthurs letterlijke binnenvallen negeert). De handen die Rachmaninoff zouden kunnen spelen als er een vleugel was. En het weggegeven kind, het grote zwijgen.
|
|
|
Reactie gegeven door Ploos - 01:11 29-03-2011 |
|
|
|
Ha Marion,
Wat fijn om ook jou hier te zien en te lezen!
Dit verhaal is geen relaas over de oorlog. Het is het tragische verhaal over een weggegeven kind, en een stukje familiegeschiedenis over de periode 1935 - 1960.
Op DT schreef je(22-07-2010): "Handen vertellen hier indringend hun verhaal". En dat was precies mijn bedoeling.
Hartelijks,
Han
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 18:25 28-03-2011 |
|
|
|
tragisch relaas over de oorlog.
|
|
Reactie gegeven door jcvonk - 01:33 28-03-2011 |
|
|
|
Ik zat hier al voor DT, ben weer neergestreken op het oude nest. Ja DT was voor iedereen makkelijker, maar soms is het goed de lat wat hoger te leggen, daar heb jij toch geen moeite mee, eenmaal in het bezit van een greencard is het hier goed toeven, al worden er hier minder kusjes weggegeven en pluimen in achterwerken gestopt, groetjes
|
|
Reactie gegeven door Ploos - 01:27 28-03-2011 |
|
|
|
Sheena, dank je wel voor je fijne reactie.
Groet,
Han
|
|
Reactie gegeven door Ploos - 01:15 28-03-2011 |
|
|
|
FAAT, wat fijn! Om jou hier terug te vinden, bedoel ik.
Weet nog niet of ik hier 'land'. Wat toegankelijkheid en overzichtelijkheid betreft was DT voor mij makkelijker.
En je hebt gelijk met je commentaar.
Hartelijks,
Han
|
|
Reactie gegeven door jcvonk - 00:57 28-03-2011 |
|
|
|
Meer proza dan poëzie, terwijl het begin als poëzie leest.
Voor mij mag het hier en daar wel wat korter, je geeft wel erg veel informatie, de toelichting mag van mij ook weg. Fijn je weer te lezen hier, groetjes van Fata Morgana
|
|
Reactie gegeven door sheena - 00:50 28-03-2011 |
|
|
|
spannend, lustig leesbaar, heb voor nu genoten en het is al laat morgen vroeg weer op, maar hier ga ik morgen weer induiken, zeker weten!
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
