|
willekeurig vlijen zich woorden
in monden geef ik liefde weg
oefen het dansen van stof
fosforescerend ben ik het licht
van nachten en af en toe
laten zich mijn lippen los
het inferno van straatlantarens
wervelt aan mij voorbij
laat me genietend leunen tegen jou
uiteindelijk krijg ik enkele ademteugen
van jou te pakken, distilleer hen
op mijn tong het lijf, koudgezwierd
honderd procent zeker
maar o zo vluchtig.
sunset 28-11-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|