|
schijnbaar onbewogen
kijken ze vanuit
portieken en ramen
naar de groeiende
schaduw
die over hun straat valt
het masker op
hun gezichten
lijkt vastgegroeid
door jarenlang beamen
de duistering houdt
hen gevangen
door de angst
voor hun naakte waarheid
zo menselijk, de weg
naar zelf-bevrijding
NEE
ik ben géen JA-knikker
.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|