|
wacht af de zachte golvenslag en laat je naar de oorsprong dragen tot aan de avond van de eerste scheppingsdag waar tonen en gestaltes nog hetzelfde waren
dwars door woestijn windt zich een pad komt uit de verte uit een zwarte wolkenband een windhoos als met hoge hoed in zondagspak rent heen en weer door ’t hete zand
de grond is overal met kraters dicht bezaaid alsof men voetangels heeft neergezet en in de hemel draait een gasplaneet half vacuüm en half hemelbed
de muziek houdt hem in baan en klok staat stil in liefdestijd sterren steken speels hun lichten aan oh geef mij slechts een mondvol eeuwigheid.
sunset 31-08-2007
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|