|
|
een steen zoals deze
door de eeuwen gelaagd
helle hitte noch straffe kou
beroerden jouw diepste wezen
deze steen gevat in de palm
van mijn hand
gewrikt uit grauw graniet
voegt zich koel en kalm
ik laat zandkorrels van tijd
door mijn vingers lopen
zij draqen nog ijzige sporen
van een bloedige strijd
de versteende kust
verstild en onaangedaan
alsof het altijd zo is geweest
niet voor 't leven toegerust
|
|
|
Reactie gegeven door rabbi - 21:50 15-02-2011 |
|
|
|
Beste switi lobi,
Je tweede suggestie om 'de'weg te laten uit regel 1 , strofe 3 heb ik overgenomen en dan gelijk maar ook de
'de' uit regel 3 van dezelfde strofe, dan loopt het mooier.
Over je eerste suggestie zal ik mijn gedachten laten gaan.
Bedankt voor je reactie alhier.
|
|
Reactie gegeven door switi lobi - 00:23 15-02-2011 |
|
|
|
Ik begrijp dat je veel wilt zeggen met dit mooie gedicht.
Toch is het m.i. mooier als in strofe één slechts "hitte noch kou" neerzet en de 'de' uit de eerste zin van strofe drie is eigenlijk ook overbodig..
Verder, ik schreef het al: een mooi gedicht!
Groet,
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|