 |
| Vincent - 15:48 08-10-2006 |
|
|
Beste Liefde van m’n leven,
Waar blijf je? Wordt het niet zo langzamerhand eens tijd? Ik ben ook al zevenentwintig, moet je weten.
Ik vind dat je beslist tekortschiet in deze…
Het is natuurlijk goed mogelijk dat je wat verlegen bent. Dat mijn Liefde van m’n leven verlegen is, klinkt alleszins plausibel. Per slot van rekening heb ik ook maar een klein hartje.
Het helpt alleen niet. Verlegen zijn, bedoel ik.
Aangezien we elkaar toch ééns moeten tegenkomen is enige dapperheid aan jouw kant wel vereist. Mocht je echt zo verlegen zijn dan zijn we elkaar wellicht al eens tegengekomen. Wellicht meer dan eens. Alleen heb je bij die gelegenheid (of –heden) verzuimd jezelf bekend te maken.
Iets in de trant van ‘Hé daar, wist je wel dat ik de Liefde van je leven ben?’ had beslist geholpen. Je had me natuurlijk ook meteen bij de schouders kunnen vatten, me diep in de ogen kunnen kijken en je lippen tot vlakbij de mijne kunnen brengen. Maar laten we wel wezen: Daar ben je veel te verlegen voor.
Bovendien leiden zulke acties bijna altijd tot misverstanden. Er zijn er namelijk geweest die mij bij de schouders vatten. Verschillende zelfs. Een aantal keek me daarbij diep in de ogen. Een enkeling kuste me zelfs. Je zult het, als je er bij was, met lede ogen hebben aangezien. Met lede ogen die niet diep in de mijne keken. Had iets gezegd, zachtjes gekucht op zijn minst. Had voor even niet ingehouden. Al was het maar om misverstanden te voorkomen.
Misverstanden liggen altijd op de loer namelijk. Net als jij eigenlijk, en net als jij spelen ze de vermoorde onschuld. Tot het te laat is. Ik hoop dat jij dat niet zult doen. Of er in elk geval op tijd mee ophoudt. Onschuldig hoef je niet te wezen. Al zou het fijn zijn als je niet persé schuldig bent ergens aan. Behalve aan het mij intens gelukkig maken, dat is toegestaan. Vermoord heb ik je liever ook niet. Ik heb al lang genoeg moeten wachten en lijken zijn koud en hebben de neiging te gaan stinken.
Jij stinkt niet. Je ruikt naar een luchtje en naar vrouw. Maar ik dwaal af. Voorstelbaar, want de geur van vrouw met een luchtje is iets om heerlijk bij af te dwalen. Maar omdat één van ons steeds afdwaalt voor ze zich bekend maakt, moet de ander bij de les blijven. Stel je voor dat ik, al mijmerend over lekker ruikende dingen, je nauwelijks verstaanbaar gemompelde Liefdesverklaring over het hoofd zie. Vooropgesteld dat je gemompel kunt zien. Dat zou wat zijn! Daar is geen van ons bij geholpen natuurlijk. En wie weet is het al gebeurd.
Je zou er moedeloos van worden. Misschien ben je dat ook. Houd moed! Als Liefde van mijn leven moet je enig optimisme betrachten namelijk. Je moet over enige vasthoudendheid beschikken. Het is in de liefde tenslotte zaak elkaar zoveel mogelijk aan te vullen. Ik ben geen ‘het-glas-is-halfvol’-iemand zoals je weet. Ik zie soms enkel lege flessen. En ik geef graag op. Het lijkt wel eens of falen mij meer voldoening schenkt dan succes hebben. Alleen voor de Liefde van m’n leven wil ik me nog wel enige moeite getroosten. Voorwaarde is wel dat je me helpt je te herkennen.
Want laat ik eerlijk zijn: Ik herken je niet. Tot nu toe niet tenminste. Bij lippen die niet gesloten bleven, heb ik vaak gedacht: Ha, daar zijn ze. Zijn wie? Zijn de lippen van de Liefde van mijn leven! Ze waren immers zacht, ietwat vochtig en stonden in hetzelfde gezicht als twee stralende ogen. “Dat gaat goed”, dacht ik dan meestal.
Over andere geboden openingen zal ik je de details maar besparen. Ik kan me voorstellen dat de Liefde van m’n leven daar niet op zit te wachten. Hoewel ik hoop dat mijn geschiedenis je interesseert, en je over mijn details hetzelfde denkt, kan ik niet van je verwachten dat je alles over me wilt weten. Er is al een hoop dat ik vergeten ben dus dat kom je van mij niet te weten. Sommige dingen zijn, zelfs voor jou, de Liefde van m’n leven, domweg niet interessant. En er zijn beslist dingen die je niet wilt weten, geloof me.
Samengevat waren er die mij deden geloven dat zij de Liefde van m’n leven waren. Alleen bleken hun argumenten voor het tegendeel na verloop van tijd gewoonweg sterker. In dat opzicht moet je ze dankbaar wezen. Ze staafden jouw mening dat ze niet de Liefde van m’n leven zijn. Dat ben jij.
Er zijn er ook geweest die in MIJ de liefde van HUN leven zagen. Dat is waar. Tenminste, daar zijn sterke aanwijzingen voor. Sommigen uitten dat zoals hierboven beschreven, en deels weggelaten. Zij kwamen vroeg of laat tot inkeer. Anderen zullen steeds hun mond gesloten hebben gehouden. Hun lippen bijeen. Die laatste groep moet beseffen dat ik niet de Liefde van hun leven ben.
De Liefde van hun leven had ze bij de schouders gevat, ze diep in de ogen gekeken en zijn lippen dichtbij de hunne gebracht. Waarschijnlijk hadden ze dan hun mond wel opengetrokken. Op mij kunnen ze blijven wachten, maar dat zou ik ze niet willen aanraden. Wachten is een nogal onaangename manier om de tijd door te komen tenslotte. Ik weet dat vrij zeker.
Hoe dan ook was ik niet de Liefde van hun leven. Dat is maar goed ook trouwens, want dan zouden ze me moeten delen. Met elkaar. En met jou. En jij wilt me niet delen. Jij wilt me helemaal voor jezelf. Alleen je durft het niet te zeggen.
|
|
|
Reactie gegeven door Vincent - 01:06 16-10-2006 |
|
|
|
@Gnito,
Gelukkig? Hoho, ik zei 'niet ongelukkig' ;-)
Ik ga maar teren dan. En ondertussen lekker 'ondergewaardeerde' poezie blijven schrijven.
En je naam? Ik las veel op Dt en de jouwe dook af en toe op en toen iemand 'Gnito' ermee aanspraak, heb ik die combinatie blijkbaar onthouden. Ik ben op Dt en elders te vinden door 'Hart' achter m'n voornaam te zetten, dat hebben m'n ouders ook gedaan. Zo, nu ben ik ook niet onbekend meer :D
Groet!
Vincent
ps Had ik al nog een keer 'bedankt' gezegd? Dank!
|
|
Reactie gegeven door Vincent - 23:41 15-10-2006 |
|
|
|
@allen
BEDANKT! Wat een bijval...
Zo wordt je als 'dichter' gemengd of helemaal niet ontvangen, zo wordt je als 'prozaist' de hemel in geschreven.
Misschien moest ik de muze herinstrueren...
|
|
Reactie gegeven door Vincent - 23:39 15-10-2006 |
|
|
|
Beste Emma,
Dank! 'meer van dit graag'... hmmm. Dit is het enige stuk proza dat ik heb geschreven sinds de middelbare school. Bovendien hoef ik momenteel niets te verwerken zoals tijdens het schrijven van het bovenstaande het geval was. Ik zal proberen snel weer ongelukkig te worden ;-)
Dankbare groet,
Vincent.
|
|
Reactie gegeven door Vincent - 23:35 15-10-2006 |
|
|
|
Beste Anna( )Maria,
Dank! En nog wel zo'n compliment van de Echte Anna Maria ;-)
Groet!
|
|
Reactie gegeven door Vincent - 23:33 15-10-2006 |
|
|
|
Beste Q,
Blij dat de bubbels van uw pruttelen aan de oppervlakte gekomen zijn.
Dank&groet,
Vincent
|
|
Reactie gegeven door ajq - 11:39 15-10-2006 |
|
|
|
Soms zit ik kostelijk te genieten van iets en ga daarna nog na-instemmend mompelend een plas doen of het gras maaien en vergeet ik te schrijven dat ik het prettig toeven vond bij het product van de schrijver. Het is verstrooidheid, meer niet. Zo ook in dit geval. Bij deze goedgemaakt hoop ik.
|
|
Reactie gegeven door Vincent - 11:21 15-10-2006 |
|
|
|
Beste Beli/Libel,
U doet mij blozen! Mijn dag is weer goed :D
Groet,
|
|
Reactie gegeven door Vincent - 11:17 15-10-2006 |
|
|
|
Beste Buigt,
Ik heb u hoog zitten, mocht u dit menen dan ben ik u - zeker voor uw laatste zin - oprecht dankbaar. Mocht dit een van uw primaire werken zijn dan neemt mijn waardering voor u als geslepen satiricus alleen maar toe.
Groet,
|
|
Reactie gegeven door Vincent - 11:08 15-10-2006 |
|
|
|
Beste Kapitein,
"ik houd niet van watjes"
dan bent u niet de liefde van mijn leven :-P
U zich mij voorstellen (volgens mij zijn we ueberhaupt nog niet voorgesteld alhoewel ik uw poezie al stiekem bewonderd heb) is gevaarlijk op basis van wat poezie, een verhaal en wat verspreide commentaren op internet natuurlijk.
De mate waarin mijn werk van invloed is op uw zelfbevredingsgewoontes heb ik niet in de hand helaas.
Houdt u het er maar op dat ik minder watje ben dan de 'ik' van 'Open Brief' en sympathieker dan veel van mijn gedichten en commentaren doen vermoeden.
Dank voor uw repliek!
Groet,
|
|
Reactie gegeven door Beli - 02:34 15-10-2006 |
|
|
|
Ik vond het een plezier om te lezen! Mooi opgebouwd; steeds inhakend op een herhaling van een voorgaand woord, zo'n techniek geeft het iets potisch mee. Een lekker hopeloos verhaal ook :-)
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 14:58 13-10-2006 |
|
|
|
Een werkelijk ijzersterk stuk. Als ik nog eens ga daten op het internet, dan zet ik dit stuk in mijn profiel. Daar komen enkel grapjurken op af en die moet je hebben natuurlijk.
Nou ik heb genoten in elk geval. Mr dan lollig. En het gaat maar door onder het lezen; het houdt niet op; de schrijver geeft je vrijwel gn adempauze om eens een slokje te nemen tegen het schateren. Buitengewoon goed geschreven, als je mij vraagt.
Het is maar goed dat je met die hoofdpersoon niet getrouwd bent. Je mocht je eens doodlachen aan het ontbijt vanwege zijn hondstrouwe blik en vochtige lippen.
Stukken van deze kwaliteit lees je zelden.
|
|
Reactie gegeven door Vincent - 21:06 08-10-2006 |
|
|
|
Ha Alexandra,
Ik probeerde weinig te zeggen met veel woorden.
Jouw dubbele 'te' laat zien waar ik wellicht doorschiet...
Dank daarvoor!
groet,
Vincent
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
