|
Rachel - 12:37 03-02-2011 |
|
|
Hier valt een kaart -over
op handen zijnde zaken, zeg het maar.
Je bent niet meer.
Het eerste kind trekt sabbelend voorbij, de
feestjapon met diepe lijnen, artsen in 'n
lange rij met vingers, jij plakt een borst
eraan en witte huizen roepen je naar binnen.
Je staat niet meer maar ligt
voor eindeloos geloop en zinnen.
We trekken strakke, rode schoenen aan en tikken
alle stenen stuk. Mijn zucht verlaat de wereld
als ik verder sta met zoekgeraakte dingen
en druilerige regen aapt mij na.
Ik loop de aarde nat met morgen, schep
hoger voller dan je godvergeten ronding
op één dag na.
Je kent me toch:
Ik jaag je hele leven lang op uren die ons
brachten wat we dachten, zeg jij het maar!
Ik wacht net zo lang met wachten...
|
|
|
Reactie gegeven door Chatfant - 07:21 04-02-2011 |
|
|
|
Mooi gedicht: bij het eind valt de verwachting en het wachten weg.
|
|
Reactie gegeven door milou - 00:03 04-02-2011 |
|
|
|
Rachel,
ja, nu is het duidelijk .
Ik denk dat als iemand je gedichten als een cyclus leest, ze duidelijker worden.
Ik vind het een aangrijpend gedicht, maar had toch ff dat extra-zinnetje nodig...
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door h.p.scharpach - 20:25 03-02-2011 |
|
|
|
mooi intrinsiek geschreven, op mij komen een paar regels wat geforceerd over; daardoor lijkt t wat rommelig...maar zoals ik al zei tis intrinsiek geschreven, over elk woord is drie keer nagedacht denk ik, gelegenheid gebied dat...in dat geval vallen er wat stukjes uit, die in mijn ogen te makkelijk zijn....(hier staat twee keer hetzelfde...)
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 19:07 03-02-2011 |
|
|
|
Switi dat heb je denk ik goed aangevoeld, ik had ze ook.
Dank je wel.
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 19:07 03-02-2011 |
|
|
|
Hoi Milou,
Ik heb nog even iets veranderd aan het gedicht want het gaat hier
niet om een feestje.
Misschien is het zo duidelijker.
Dank je wel voor het lezen en reactie.
Hoi
|
|
Reactie gegeven door switi lobi - 18:44 03-02-2011 |
|
|
|
Ik zou hier zomaar natte wangen om kunnen krijgen...
Liefs,
|
|
Reactie gegeven door milou - 18:14 03-02-2011 |
|
|
|
Heel zwierig dynamisch gedicht waarin veel gebeurd waar ik als lezer geen vat op kan krijgen. Voel de feestelijke sfeer, het feestjapon met diepe lijnen, als op een kindertekening met witte huizen die de kijker naar binnen zuigen.
Op het einde weet ik niet op wat ik wacht: een meisje op haar borsten? Een feest dat moet beginnen? En jij (de moeder?) geeft het allemaal, vroeg of laat?
Intens gedicht
milou
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|