 |
| Aubrey - 08:37 03-02-2011 |
|
|
Ik lag in bed. Toen kwam m'n ex
met bloemen bij me binnen.
Ik dacht: 'Ze heeft gebrek aan seks
en wil me vast beminnen.'
Ik vroeg verbaasd: 'Zijn die voor mij?
Wat mooi zijn die margrieten!'
't Was onvoorstelbaar, wat ze zei:
ze kon wel op me schieten!
Een keel werd door d'r opgezet.
Ze bleef m'n rust verstoren.
Toen keerde ik me om in bed.
Ik wou d'r niet meer horen.
M'n draai bleek olie op het vuur.
Ze ging verwijten maken:
een scheldpartij van lange duur.
Hoe heerlijk was 't ontwaken.
|
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 09:28 04-02-2011 |
|
|
|
'De dichter' van Annie is een gedicht naar m'n hart, Henk.
Hartelijk dank voor het plaatsen!
'Dit heb je al meegemaakt... of ga je nog meemaken. Dat kan niet missen' is een rake opmerking van je!
Ik ben niet bang voor de door jou genoemde 'strijd', die volgens mij niet tot Egyptische excessen zal leiden.
Vriendelijke en vredelievende groet,
Aubrey.
|
|
Reactie gegeven door Heraclitus VII - 02:03 04-02-2011 |
|
|
|
Dit heb je al meegemaakt... of ga je nog meemaken. Dat kan niet missen. ;-)
Mooi, hoe sommige onderwerpen in allerlei vormen terug blijven komen.
Het gedicht dat je plaatste als reactie op de opmerkingen van H.P. herinnert me aan een gedicht van Annie M.G. Schmidt uit 1951:
Een dichter
Piet Pluimers wou het liefste verzen schrijven
over wat late rozen in de zon.
Hij was een dichter en wou het blijven.
Hij schreef sonnetten toen hij pas begon.
Het rijmde ook. Maar and're dichters zeiden:
je mag niet rijmen joh, 't is geen gezicht !
Je moet zorgvuldig alle rijm vermijden,
want een gedicht dat rijmt is geen gedicht.
En dan dat metrum ! Dat is uit de mode.
't Mag niet van rál de ral de rál de ral.
Punten en komma's, jongen zijn verboden.
En denk erom: geen hoofdletters overal.
En nooit een hele zin. Alleen maar brokken.
En rozen mógen wel een keer, maar dan
slechts in verband met baarmoeders en sokken
en zó dat niemand het begrijpen kan.
't Is maar een weet, we zeggen 't je maar even.
Piet had het spoedig door en hij zei: o.
Hij heeft diezelfde dag een vers geschreven,
zijn eerste echte vers. En dat ging zo:
ik drijf spelden van wanhoop
in de huid van je
grutten wezenloos
woezie woezie 17 en
klaan uit je klukhaar versuikeren
bleke bliezen in schedels met spuigaten
vol blauw gehakt
En toen zei iedereen: dat is reusachtig !
En Paul Rodenko schreef een heel lang stuk
in Maatstaf om te laten zien hoe prachtig
het was. Vooral dat 'woezie' en dat 'kluk'.
Alleen Piet Pluimers zelf was niet tevreden.
Hij wou zo graag eens rijmen, want helaas,
hij heeft nu eenmaal 't rijm onder z'n leden.
Maar nee, hij mag alleen met Sinterklaas.
En hij wou graag één keer een komma zetten.
Ach Piet ! Over tien jaar slaat het om !
Dan rijmt men weer. Dan maakt men weer sonnetten.
Dan gaat het weer van póm de róm de róm.
Deze 'strijd' wordt al heel wat jaren gevoerd... :-)
Met vriendelijke groet,
Henk.
|
|
Reactie gegeven door h.p.scharpach - 22:50 03-02-2011 |
|
|
|
hahahaha; die hieronder is helemaal raak; en ja je heb gelijk ook...
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 22:30 03-02-2011 |
|
|
|
Beste H.P.,
Een dergelijke aanmerking heb ik wel vaker gelezen; ik heb er een rijmpje op:
U hebt gelijk met uw kritiek,
dat dit gedicht beslist
door dwingend rijm en dwangmetriek
te veel aan inhoud mist.
Begrijp me: deze handicap
bezorgt me juist veel pret,
omdat ik ook een hekel heb
aan tennis zonder net.
Ik vroog de zwilte mazelaar
en draug de twijle druit.
Dan schrookt m'n dwark gezakelaar
voorover in het struit.
Verkrazeld door het pruigezwoen
wordt zo de druit onttwijld
en achter in de kruile sproen
voor eeuwig bluigekeild.
- En gaat het vers door deze stijl
het onverstand te boven,
zoek dan maar onverwijld uw heil
in ongerijmde strofen.
Vriendelijke groet,
Aubrey.
|
|
Reactie gegeven door h.p.scharpach - 21:36 03-02-2011 |
|
|
|
geen bekoring voor mij; je keuze van rijmwoorden werkt op mij storend en t ritme stampt mij teveel; maakt niet uit, volgende keer beter wellicht, let wel beter voor mij, ik trek je kundigheid niet in twijfel...
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 16:34 03-02-2011 |
|
|
|
Ze kon me niet verblijden,
want had verkeerd geflost'
Ik zei d'r na het scheiden:
'Van jou ben ik verlost!'
- Maar jij bent vol van charme:
je giechelt, acht en tachtig.
Ik wil je wel omarmen.
Je versje vind ik prachtig!
|
|
Reactie gegeven door 88 - 16:04 03-02-2011 |
|
|
|
het werd dus trossen lossen
ahoi riep zij en hij
zei tandzij zit op klossen
jij floste niet voor mij
ze wenste hem de tandjes
hij ving het beeld en sprak
nu weet je wél van wantjes
en w`rom het touwtje brak
* giechel*
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 15:04 03-02-2011 |
|
|
|
Bedankt voor het mooie commentaar op een commentaar, 88.
't Was heerlijk om te varen
in 't ranke huw'lijksbootje.
Pas na zo 'n dertig jaren
ging vreugde naar d'r grootje.
Tot scheiding werd besloten.
De band ging op in rook.
'k Heb van de echt genoten
en van de scheiding ook!
Leuk, dat gegrinnik van je!
Vrolijke groet,
Aubrey.
|
|
Reactie gegeven door 88 - 13:38 03-02-2011 |
|
|
|
re op re :)
`t is net als bij een bootje
je schaft het blijde aan
en zal bij het ding kwijtraken
dolblij op je kop gaan staan
zo ook dus bij je eega
erg blij als je haar dumpt
omdat ze als een feeks krijst
en als een pudding plumpt
88 las hierrrr hihi
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 12:59 03-02-2011 |
|
|
|
Hartelijk dank voor je pluim en je advies, Rachel.
Groet van Aubrey.
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 12:57 03-02-2011 |
|
|
|
Ik ben blij met je positieve waardering, Stanislaus.
Als dank laat ik een veertien jaar geleden geschreven autobiografisch versje volgen:
Hoogtepunten
Ze wilde met me paren.
Ik baadde in geluk.
Zes kind'ren, dertig jaren.
Toen ging ons huw'lijk stuk.
Zo scheidden onze wegen.
Ik kwam alleen te staan.
Ze was voor mij een zegen
bij 't komen en bij 't gaan.
Groet van Aubrey.
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 12:43 03-02-2011 |
|
|
|
Weer helemaal raak A.
Exen die willen sexen, begin er niet aan.
Groet
|
|
Reactie gegeven door Stanislaus - 12:09 03-02-2011 |
|
|
|
Schoon geschreven en een bemoediging voor hen die zich hun ex
met pijn in het hart herinneren.
|
|
Aubrey > {{{ïe-e-ïet-e-iët-e-ïet-e-iets}}} |
|
Reactie gegeven door Aubrey - 10:27 03-02-2011 |
|
|
|
Daar kijk ik van op, {{{ïe-e-ïet-e-iët-e-ïet-e-iets}}}.
Ikzelf pleeg te slapen in een pyjama.
Nog een groet van Aubrey.
|
|
Reactie gegeven door Aubrey - 10:22 03-02-2011 |
|
|
|
Hartelijk dank voor je begaanheid en je compliment, Rob.
Vannacht had ik zo 'n droom, doch een beetje anders: Ze had voor kennissen drie kleurige boeketten bij zich, maar zonder margrieten.
Groet van Aubrey.
|
|
Reactie gegeven door robderonde - 09:42 03-02-2011 |
|
|
|
ah twas maar een droom gelukkig, ander werk dan ik van je gewenst aubrey, mooi en leuk tegelijk, knap
gr rob
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
