|
aan het einde van de dag vermoeid
verlangt de oude naar vergetele slaap
legt zich in zijn warme sponde
en trekt met onzekere hand de nacht
om zijn dunne schouders
tot dragen noch troosten bekwaam
als dan zijn hartklop vertraagt
de adem ondieper wordt
is de oude niet ver meer van huis
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|