|
Onbeantwoord
Ik kijk naar buiten,
mijn neus staat gedrukt
tegen ramen die nooit geopend zijn.
Eigenlijk wil ik wegrennen,
omdat ik het gevoel heb
dat ik hier niet hoor.
Ik zie alleen
gestreepte kleuren
in zwartwit.
Kan jij mij vertellen
waarom we hier opgesloten zitten?
Waarom niemand van ons
een sleutel heeft?
Of waarom sommige vragen
onbeantwoord blijven,
terwijl er gezegd wordt
dat er overal een antwoord op is?
Mijn gezicht spreekt boekdelen
want de woorden die ik niet zeg
kan ik alleen laten zien.
Ik hoopte dat er iemand was,
iemand meer dan alleen ik,
die wist, en niet alleen dacht.
|
