|
onder de naakte voeten liggen nog de scheuren van vroegere wegen zei je niet dat het net dansen was dat wij het ritme enkel opnieuw moesten voelen ’t leek zo eenvoudig giechelend onze passen bewonderen in de spiegel naast de vaas waarin we klaprozen hadden gezet toen nog niet wetend dat ’t vurig rode reeds aan ’t verrotten was
het zag eruit als een plaatje eeuwige zomer deze bloeiende bloemen op terracottagele ruwe steen tot hun bloed op de grond drupte en onze benen wegspoelden
het is als dansen zeg je en stil neuriënd proberen wij de berg te beklimmen om de papavers weer in de wind te zien wiegen.
sunset 04-08-2007
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|