|
Rudolf - 20:22 05-01-2011 |
|
|
van diep fjordenwater de kleur
de geur van vers gevangen last
uit zee gelicht door arendsogen
geland met vleugelslagen zwaar
de geur van elanden in het woud
vol slecht bewandelbare stenen
waar uitglijders van halve zolen
een weinig galant ter aarde gaan
ongerepte en heldere bergmeren
vanwaar woeste stromen linten
om machtig diep te watervallen
diergeritsel krachtig overstijgend
|
|
|
Reactie gegeven door Rudolf - 19:05 06-01-2011 |
|
|
|
Je reactie is een prettige en met genoegen (met een glimlach) gelezen.
Dank en groet met alle goeds
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 14:48 06-01-2011 |
|
|
|
De laatste strofe moet natuurlijk zijn:
het heldere ongerepte van de berg
gesplitst in meren als woeste stromen
lint dat waterdiep en machtig valt
elk geritsel overstijgend, elk dier
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 12:35 06-01-2011 |
|
|
|
Hallo Rudolf,
Ik mis-en dan wil ik dat toch lezen.
Ik mis:
Het zien van kleur, de geur, het horen en hoe dat volgens je missysteem komt. Mooi bij elkaar -horen, zien, ruiken.
De eerste 2 strofes beschrijven wat je de lezer probeert te laten
voelen.
Dan kom je terug naar het water en het geritsel, enz. in samenvatting.
Het zit er allemaal in, de kern van de regel -uitglijders van halve zolen- is een hele mooie b.v.
Waarom sta ik dan nu niet op mijn kop?
Voor mij is de melancholie net niet intens genoeg, het diepe verlangen
wat je hier neerschrijft. Het mag volgens mij best wat dramatischer
nog. Nou ben ik natuurlijk een verschrikkelijk emotype.
Hieronder zoals ik het zou neerzetten om het gevoel over te brengen dat
ik een diep gemis en verlangen heb naar dat land.
Toch was het een genoegen je gedicht te lezen, dank je.
Ik mis
de kleur van diep in fjordenwater
en geur van vers gevangen last
uit zee gelicht door arendsogen
het wieken de wijde vleugelslagen
het landen, ik mis
de eland en het woud, het groene
gladde slib op wiebelende stenen
het glijden van mijn halve zolen
voordat de aarde stript
het heldere ongerepte van de berg
gesplitst in meren als woeste stromen
lint die waterdiep en machtig vallen
elk geritsel overstijgend van dier
land, ik mis
Groet
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 07:50 06-01-2011 |
|
|
|
Je verwevenheid met Noorwegen is voelbaar!
|
|
Reactie gegeven door Haiku-man - 22:00 05-01-2011 |
|
|
|
Deze herinner ik me van (wijlen) Dichttalent, Rudolf. Ik krijg spontaan zin in een noordelijke wandelvakantie... Groet!
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|