|
Haar kus op de knobbelige neus, want
zij kon het niet laten die zachtheid
op het volmaakt ronde babygezicht.
De geuren van het nieuwe opsnuiven
geloven in een eeuwigdurend gedicht
een liedje dat maar blijft zeuren.
In slaap vallen omdat het heden teveel
de toekomst te onzeker en dichtbij weten
naar sterren kijken en verloren gaan.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|