|
|
Geschreven door sunset |
|
|
dit licht als uit een hart
mij in de tijd geschonken
en deemoed voor het gras
de andere gedachten
als zachte groene wind
in 't hoekje van de zon
nog ochtendfris je lach
waarmee jij raakt en uren
worden stil en stiller reikt
jouw hart naar 't mijne
de nacht was lang en diep
als zwijgen na 't gesprek
kom jij tot mij, begraaft
de zwaarden van de strijd
verkwikt mij met jouw tranen
- niet de mijne –, spelt
mijn naam in blije vreugde;
en zachter als de nacht
jouw schoot, niets neemt
de dag dit stil geluk
hoe helder stroomt je ziel
tot 't lachend bonte, straalt
en 't middaguur wordt lied
verwarmt 't koude in 't genot
van deze ogenblikken samen
als neveldruppels in de uren
waarin het zuchten luider
en wij in liefde wonen
sunset 12-01-2013
http://sunset.deds.nl
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|