 |
| switi lobi - 00:32 02-01-2011 |
|
|
de nacht daalde rond alleen gelaten straten
ik zag een stille man
hij verstond mijn eenzaamheid en droeg
een kroon van sneeuw
wind hing aan de slippen van zijn jas, zijn pas
bevroren door de ferme kou
droeg slechts
illusies van mijn witte nevels
zo zweefde alles wat ik was langs nimmer zatte
dagen
dragen werd een last
lachen was verloren, maar de kleine lentevogels
waren reeds geboren
ze sliepen tot het warmer was
en ik hun stem
opnieuw kon horen
|
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 10:24 02-01-2011 |
|
|
|
Bijna sereen gedicht, teer en breekbaar.
Ik zie nog wel wat woorden die eventueel weg kunnen maar nee,
ik blijf er af.
Zeer graag gelezen.
Groet
|
|
Reactie gegeven door Marion Spronk - 09:08 02-01-2011 |
|
|
|
Hier droom ok graag even mee.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
