|
|
Claudelaire - 11:08 31-12-2010 |
|
|
Het is avond wanneer
ik dicht bij de oceaan
een terrasje doe en
aan een cocktail nip.
En als een fantast
leef ik in de waan
van constateren dat
ik er weer teveel zit.
Want het meisje dat
chips eet kijkt mij
alweer te sip aan
ik neem m'n jas.
En wandel langs
het duingras om
te staren naar het
zoveelste zeilschip.
Maar bij het zien van 'n
walviskarkas denk ik :
Vergaan doen we...in
onze virtuele videoclip.
Ik, de volle maan
en de hele poespas.
Slechts een stip in ons
mysterieus bestaan.
Doe dus losser voortaan
die knellende stropdas.
Ook al gaat dat moeizaam
op een amoureus terras !
|
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|