|
|
Hé, wie schudt daarboven alles uit
dat zoveel pluisjes vallen op mijn ruit ?
Ieder jaar kunnen ze mij weer bekoren,
die duizenden dwarrelende vlokjes.
Snel sta ik op, trek mijn jas aan,
en begeef mij op de gladde baan
Ik waag mij door de sneeuwvlaag
wijl auto’s voorbij rijden heel traag.
Ik sla mijn ogen neer naar het wit,
dat kraakt onder mijn gewicht.
Een spoor laat ik achter als vanzelf,
een indruk die mijn pas verraadt.
Even zou ik weer kind willen zijn,
dan zou ik meespelen op het plein,
stiekem sneeuwballen gooien
en een grote sneeuwpop tooien.
Wit zien de daken tot op de spits
die overlopen op een dichte mist.
Nauwelijks herkenbaar is het sneeuwgezicht
waar alles weerkaatst als een felle licht.
Hé, wie denkt nog dat ik scherts
als ik zeg "Het wordt een witte Kerst" ?
Ze doen mij steeds weer dromen
die duizenden dwarrelende vlokjes.
|
|
|
Reactie gegeven door jcvonk - 23:39 16-12-2010 |
|
|
|
Wil je nu wel of niet rijmen? Als je dat wel wil doe het dan goed, nu is het een beetje een rommeltje met onlogische zinnen als:
wit zien de daken tot op de spits (hebben daken een spits?) die overlopen op een dichte mist (overlopen op?)
Sorry Doortje, maar ik denk dat je als vrouw Holle de pluisjes wat beter op moet schudden, voor je ze laat dwarrelen, groet
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|