|
Waar woorden verdwenen
het zwijgen opgelegd
bleef in de ruimte hangen
wat niet meer werd gezegd.
Stil leken gedachten,
nu geen stem meer verscheen
om te spreken van verlangen
ook toen het niet verdween.
Achter de heuvels
en onder de grond
broedde het verder
en er werd pas gesproken
toen het weer oren vond.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|