zwart Nazareth
ik ben in de hongerput geboren van zwart Nazareth
met niets dan armoe aan me donder en dode dromen aan mijn bed
onder het kruien van de molen in die gemene kolenlucht
werd het grove mout vermalen voor mijn vaders drankzucht
wie bezong de blanke top der duinen in het vuil van de achtersteeg
wie rook de lente van ommuurde tuinen in een stad waar je cholera kreeg
ik niet, voor mij geen schoonheid in al of wat ik zag
gif stroomt door deze straten, een waarlijk jenevergraf