|
Als ik wist hoe de wereld dol te draaien zodat jij wat sneller naar me toe kon komen
dan zouden klokken geen twaalf uren meer tellen en bloemen leefden van papier
Je kirren glipt soms sierlijk weg langs mijn navel laat je maar horen, kind
Als ik vandaag verdrijven kon naar nergens ergens ver naast gisteren
dan zou het volle maan oplichten dwars door roze wolken en silhouetten van een ooievaar
Maar het is al zeven uur we hebben nog één nacht om samen te dwalen in dromenland
want morgen draait de wereld om jou
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|