|
mijn spiegel is gebroken geen scherven van geluk want een splinter heeft mijn ziel geraakt. geen kubus van het universum of fontijn van het leven maar een zwart gat waar geen ontsnappen aan lijkt. simpele zielen blauwe lucht en het groene van het gras. kan ik me niet meer herinneren dat vroeger alles beter was. elke dag een strijder kan ik wel begrijpen waarom sommige niet kunnen wachten tot de nacht weer rust brengt.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|