|
k zie je lopen
verlopen en versleten
door al je zeven sloten
verwend en wereldvreemd.
Je mompelt en je moppert
als een boze mopshond mokkend
vergeten om te praten
daar je nog slechts blaffen kan.
Je wijst ons woedend af
dreigt wijzend met een stokje
achter de deur
dat even gammel
en gesloten oogt.
Pas jij maar op
straks val je ergens over.
over een voetveeg
die niet snel genoeg
zijn voeten veegt.
Ik doe echt goed mijn best
om je niet uit te lachen:
ik maak me uit de voeten
want jij bent echt niet
wie je denkt te zijn,
maar ik ben dat evenmin.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|