|
tussen de zeeën graven zingt vogelgezang die mij begeleidt doorheen lege lanen
onzichtbaar blijven de zachte stemmenlijven van ‘t klankvolle gevederte en de duizenden doden
ik wandel de eenzame wegen van weduwen in verstilde aandacht velden lelies van steen
op een bank in verre jaren achter vergeelde sluiers ons herdenkend ontmoet je mij
vredig wiegt zich lente hier veel vrediger nog.
sunset 13-04-2009
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|