|
dromen hangen nog in 't haar
en maan lost op als melkwitte schijf
in een traag opstijgende nevel
treur ik om 't hunkerend verlangen
vaag dwalen beelden over lege straten
bewegen lichten zo onwerkelijk snel
aan mij voorbij; droomdicht en
ver, vermengt een regen kleuren
het juiste pad verloren en zelfs de sporen
van je lijf, vind ik mijn leven weer terug
in jou bij 't eerste zonlicht in de ochtend
ontwaakt de nieuwe dag.
sunset 03-10-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|