|
Zo leerden we Latijn
spraken van lang geleden
Jouw kussen waren zacht
onherstelbare tederheid
Ezelsbruggetje voor jouw naam
koningin van de hete woestijn
vorstelijk van de koele nacht
prinses van het gevangen hart
We lieten het voorbijgaan
kwamen onszelf nog tegen
Er was geen weg naar terug
een plek om nog te blijven
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|